एक गोष्ट त्यांची पण : भाग सातवा

एक गोष्ट  त्यांची पण : भाग सातवा 

आई आणि इरा हॉस्पिटल  मधून अक्षरश: पाच मिनिटात आल्या  आणि आकाशाची विचारांची मालिका थांबली . वातावरण हलके राहावे म्हणून असेल किंवा मुळातच स्वभाव म्हणून असेल  पण इरा नि गप्पा सुरु ठेवल्या होत्या . तसा हि निमिष गाडी चालवत असल्यामुळे तिला चिक्कार निवांत वेळ होता 

"५ वर्षात पण खूप बदल वाटतोय ग मला इकडे "- आकाश 

"म्हणजे काय , अरे ५ वर्षे हा मोठा काल  आहे , दोन वर्ष मध्ये generation gap जाणवते आज काल, हो किनई ग आई  "-इरा नि आई ला हि संभाषणात आणण्याचा प्रयत्न केला 

'आजूबाजूला बदल होत असतातच आकाश , आपण स्वीकारतो कसे त्यावर आहे सगळे . मी एका छोट्या घरातून आणि छोट्या शहरातून आले होते  आई बाबा सोबत . शहरात थोडे जास्त पैसे मिळतील आणि आम्हाला शिक्षण चांगले मिळेल या हेतूनी  . या शहरात नवीन होते , किती हि हुशार असले तरी सुरवातीला जर बुजालेच मी . तुझ्या काकांनी आर्थिक मदत केली आणि तुझ्या बाबांनी खूप सांभाळून घेतले मला . तुझ्या बाबांनी आत्मविश्वास दिला मला या शहरात वावरायला . अर्थात त्या वेळा आजच्या इतके मोठे , वाढलेले आणि कॉस्मो नव्हते हे शहर . तुझ्या आजी नि तर माझा कायापालटच केला . एकाच वाक्य म्हणाल्या त्या , शहरे आणि आजूबाजूची माणसे बदलत राहतात , आपण हि काळा प्रमाणे बदलायचे , पण आपली नैतिक तत्वे सांभाळून . आणि ज्याच्या कडे ज्ञान , प्रामाणिक पणा आणि माणूस जोडायची कला आहे ना  , तो पृथ्वीच्या पाठीवत कुठे हि राहू शकतो , सुखात . माझ्या आयुष्यात हे लोक आले नसते तर माझे आयुष्य नक्की वेगळे असते , कदाचित लौकिक अर्थाने सुखी असते , पण इतकी समृद्ध असते कि नाही कुणास ठावूक . आयुष्यात काही वेळा चुकली असेन मी सुद्धा , शेवटी माणूसच आहे . पण जगताना  खूप म्हत्वाचे निर्णय घेण्यामध्ये  खूप मदत केली मला तुझ्या आजीने , बाबांनी आणि काकांनी . आज तुझा काका , अवि हवा होता , त्याला खूप आनंद झाला असता , तुम्हा दोन्ही भावंडांचे एकमेकांवर असलेले प्रेम बघून . त्याचे आणि तुझ्या बाबाचे पण असाच होते अगदी . पण आता मला या शहरात राहायचा कंटाळा आलाय . कुठे तरी जवळ पास पण निवांत छोट्या गावात राहावे असे वाटतय ". 

"आई , अजून इतक्यात तरी अहि नाही ह . मला एकटे पडायला होईल ."

"इरा, अग एकटे असायला काय झालाय , निमिष आहे कि हक्काचा आता . त्याला कटकट कर आता :) आणि आकाश पण आलाय कि परत आता , बरोबर आहे न आकाश . आणि अग मी काय लगेच चाललीय का ."

आज आकाशाला आई वेगळीच वाटत होती थोडी .त्याला वाटत  पाच वर्षात शहर च काय पण आई पण थोडी बदलली आहे असे त्याला वाटत होते . स्वतः बद्दल , आपल्या घरंच्या बद्दल आई इतकी मोकळे पणानि कधीच बोलली नव्हति. आजी , काका , ती आणि बाबा यांचे जुने फोटो खूप वेळा पहिले होते आम्ही , कधी कधी तिच्या सोबत सुद्धा , ती पाहताना रमायची , पण बोलली कधीच नाही , कधी आठवणी सांगितल्या नाहीत . आई खरच  एकटी पडलीये का कि विचार करून करून थकलीये ती . कि आपले जे काही बोलणे झाले तेव्हा पाच वर्षापूर्वी, त्यमुळे थोडी बदलली आहे  . कदाचित आज मी तिला थोडे समजून घेवू शकतो , कदाचित काही इ साठी माफ हि करू शकतो . तेव्हा मी पण पंचविशीत च होतो कि . काही का असेना पण आता मी थोडे समजून घायला च हवे . आणि मी आणि ती दूर झालो तरी , इरा त्यांना दुरावली हेच विशेष . मला हि तेच तर हवे होते . आता तर मला उलट , त्या दोघी एकमेकांच्या जास्त जवळ आल्या आहेत असा वाटतय . Two is a company and three is crowd and may be that third person was me . आणि एक गोष्ट त्याच्या लक्षात आली कि आई नि त्याला परत येण्या साठी सुचवले आहे बोलता बोलता . खरच मी यावर काहीच विचार नाही केला आहे अजून . 

"दादू , तू कसा रे असाच आहेस , निम्म्या वेळा हरवलेला स्वत मधेच . लक्ष दे न आमच्या कडे . तू मला काय घेवून  ते बोल . डॉलर  मधले बजेट आहे न "

"घे ग तुला काय हवे ते , मी कधी नाही म्हणालोय का . पण मला असे सांगता नाही येणार  काय ते . असे कर आई बाबांनी एखादा हट्ट पुरवला नसेल तर तो माझ्या कडून वसूल कर , म्हणजे सगळेच खुश "

"डन , मग माझे ठरलच आहे "

"हे बरे आहे , तुम्हा बहिण भावांचे  काय हो काकू . म्हणजे लग्न नंतर मी पण एखादा हट्ट  नाही पुरवला तर चालेल नाही का , तिचा भाऊ  आहेच कि , म्हणजे तेव्हा पण सगळेच  खुश "

" असे नाही हा, चालायचे जावई बापू . माझ्या बहिणीची तक्रार येवून उप्गोग नाही "

एकंदरीत  सगळे हसत खेळत पार पडत होते . निमिष चे आई बाबा पण आले होते . खूप बरे वाटले 

त्यांना पण . ह्या सगळ्या मुलांना त्यांनी लहानाचे मोठे होताना पहिले होते  आणि आकाश आणि इराचे विशेष  कौतुक होते त्यांना , तसे ते निमिष ला म्हणाले सुद्धा . आमच्या माघारी , आता निमिष ची काळजी नाही , तू आणि इरा आता मित्रच नाही तर नात्यांनी पण जोडले गेले ,खर तर निमिष लाही त्याची भावंडे आहेत , पण त्यांचे नाते तुमच्या सारखे नक्कीच नाही . आमचीच मुले आहेत , म्हणजे वाईट कुणीच नाहीत , पण एकमेकासाठी इतका वेळ आणि त्याग करणे त्यांच्या स्वभावातच नाही . गरजेला धावून येतील हि , पण ते तर रक्ताच्या नात्याची ओढ म्हणून . 

अजून एक दिवस तर गेला , रात्र सुरु झाली कि आकाश च्या स्वताशीच गप्पा सुरु . उद्या येतो असे आपण म्हणालो आहे खर पण , … काय होईल , जमेल का आपल्याला . कधी कधी जास्त ओळखीच्या ठिकाणीच गुदमरायला होते कारण अपेक्षांचे ओझे पण तितकाच मोठे असते न . 

सकाळी आकाश ला जग, थोडी उशीरच आली . बाहेर च्या खोलीत हसण्याचे , गप्पाचे आवाज येत होते . बाबा इतक्या सकाळी कसे आले आहेत , आवाज नक्की त्यांचाच . आणि आता इथे कशाला भास होतील , आकाश बाहेर आला , निमिष आणि बाबा गप्पा मारत होते . गेल्या  वर्षात कधी तरी विडीओ chat वरच पहिले असेल . 

"शुभ प्रभात , साले बाबू , चहा घेणार का ?"- निमिष 

"शुभ प्रभात , चहा चालेल , पण आज मीच करतो आपल्या सगळ्यान साठी . बाबा तुम्ही इतक्या लवकर कसे ?, म्हणजे आई म्हणाली होती  तुम्ही याल , पण मला वाटले  दुपारी याल ", आकाश ला वाटले , काय बोलतोय हे  आपण , साधे तुम्ही कसे आहेत हे पण नाही विचारले , सुचत नाहीये म्हणून चहा करण्याचा बहाणा 

"अरे लवकर आलो मुद्दामून , आई ला म्हणाले , आकाश ला थोडे लवकर घेवून , तसाच कार्यलय मध्ये जावून येतो , आणि मग तसेच घरी जावू . आणि खायला पाठवलाय आई नि , आज तुम्हा दोघा सोबत नाश्ता . आकाश , थोडा वेगळा दिसायला लागला आहेस , म्हणजे थोडा खराब झाला आहेस . अर्थात तुला प्रत्यक्ष बघून फार वर्षे झाली . पण बरे झाले आलास आणि घरी येतो म्हणालास हे तर उत्तम . तिथे गरज आहे तुझी . शेवटी इरा म्हणाली तेच खरे "

"काय म्हणाली इरा ?, आणि तुम्ही खूप दिवसांनी पहातंय म्हणून खराब वाटतोय , पण असे काही नाहीये , सुरवातीला जर सेट होई पर्यंत गडबड होती , आता तसे निवांत आहे . पण हे इरा काय म्हणाली ?"

"काही नाही रे , तिनी मला प्रॉमिस  केले होते कि तु नक्की येशील आणि खरे केले तिने . खर तर आम्हीच  तू आलास त्या दिवशीच तुला घरी आणायला हवे होते . पण तू येशील कि नाहीस असे वाटले . मग इरा नि च सुचवले इथे राहायचे "

"अरे , मी काही नाही येणार घरी बाबा . उलट मला वाटले , कि इतके लोक घरात आणि त्यात मी इतक्या वर्षांनी आलो तर सगळ्यान अवघडल्या सारखे वाटेल . उलट बराच झाले कि , मला तुम्हाला , आई ला , इरा ला , निमिष  ला निवांत भेटता आले ."

"मला माहितीये बेटा , सगळे एकदा पूर्ववत नाही शकणार . आपल्याला वेळ द्यायला हवा . काही गोष्टी सहवासाने सुद्धा बदलतात . मी  वर्ष पूर्वीच खर तर , माझे मत व्यक्त करायला हवे होते . पण गोष्टी अश्या घडल्या कि मी काही ठाम भूमिका घ्यायच्या मनस्थित नव्हतो . तू आणि अनू एकमेकांना अनुरूप होता असे मला वाटत होते आणि इरा चे म्हणशील तर तिला आपल्या घरात तेच सगळे हक्क आणि अधिकार होते जे तुला पण होते . इराच्या बाबतीत मी पण जर हळवा  आहे , आणि जे घडत होते त्यातले तिला काहीच कळू नये म्हणून माझी धडपड सुरु होती . आणि म्हणूनच मला तुझा निर्णय पटला होता , पण मी ठाम पणे तुझ्या पाठी शी उभा नाही राहू शकलो . निर्णयाची जबाबदारी टाळता  यावी म्हणून अनेक महत्वाच्या क्षणी मौन होतो , आयुष्य भर , हेच चुकले माझे . अनु काही खलनायिका नव्हती , पण अशी महत्वाकांक्षा असलेली मनसे , कधी कधी टोकाला जातात आणि केवळ स्वतचा विचार करतात . आणि याचा मला अनुभव आहेच कि . जे  झाले ते योग्य झाले , चुकून जरी इराला जास्त काही कळले असते , तर ती पोर पार खचून गेली असती . तिच्या मूळेच  सारे घडले असे तिला वाटले असते . आणि खर सांगू , काही काही गोष्टी अश्या असतात कि ज्यांचे ओझे आपण आयुष्यभर बाळगतो . ती वेळ माझ्या मुलांवर  येवो . असू दे , मी काय बोलत बसलो हे "

"असे काही नाही रे   बाबा , उलट मला बर वाटले कि तू इतका मोकळा बोललास माझ्या सोबत . कदाचित इतका वेळ गेल्या मुले आपण सगळेच आपल्या आपल्या पद्धतीने विचार करत होतो , जे घडले त्याचा . काही गोष्टी घडतातच , बदलत नक्की नाही येत . पण जे होते ते चांगल्या साठीच . कदाचित मी दूर होतो म्हणून तुम्ही तिघे थोडे जास्त जवळ आलात , तुम्ही मुलीची आणि मुली तुमची जबाबदारी निभावली.  अजून थोडा वेळ गेला न कि सगळे छान होईल पहिल्या प्रमाणे किंवा त्या पेक्षा हि छान . कदाचित आपण सगळेच एकमेकांना  गृहीत धरत  जातो आणि गुंता वाढत जातो . "

"खरे आहे , आणि माझे पण जरा  काही गोष्टीत दुर्लक्ष झाले खरे . पण तू  मला त्याची जाणीव करून दिलीस . नाही तर , मी स्वताला आयुष्यात कधीच माफ करू शकलो नसतो , तुझ्या आजीला , आणि काकाला मी शब्द दिला होता कि त्यांच्या माघारी  मी हे घर दुभंगू देणार नाही . पण आकाश , मला असे वाटतय कि तू आता परत यायचा विचार कारावास आणि स्वताच्या पुढच्या आयुष्याचा पण . इरा नि तिचे एक पाऊल  पुढे टाकल आहे . म्हणजे तिची  जबाब दरी संपली असे वगैरे नाही . पण तरीही …किती वाजता निघू यात आपण  "

"आलोच , १०-१५ मिनिट लगेच . बाहेरची काम करून परत येवू , मला थोडे समान आवरावे लागेल , मग जावू , दुपारी आपल्या घरी. निमिष तू येतोस का आता आमच्या सोबत  "

"नको रे , आज आई बाबा येतात न , त्यांना आणायला जातोय मी  .  आम्ही इथे २-३ दिवस राहू , आणि मग नंतर कार्यक्रम आमच्या जुन्या घरीच आहेत . कदाचित , मी फक्त झोपायलाच येयीन आणि कुणी आले तर येयिल. इराकडे पण एक किल्ली आहेच इथली , जर कधी लागले तर वापरा तुम्ही पण "

आकाश आणि बाबा बाहेर पडले . आज आकाशाल खूप छान वाटत होते , आई -बाबा दोघे पण भेटले . मनाची घालमेल थोडी कमी झालीये आता . दुपारी आकाश , त्याच्या घरी आला . वास्तू शी पण आपले एक नाते असते , असख्न्या आठवणी असतात . आकाशाला आठवत होते कि ४ एक वर्षाचा असेल ,तो  आई बाबा त्याला सोडून एक वर्षे , काका राहत होता तिकडे जाणार होते , वैद्यकीय सेवा दुर्गम भागात पोचावी म्हणून . आजोबांची ती एक अट  होती . आजी सांगायची कि , आई बाबा ची जर टाळाटाळ  होतीये असे लक्षात आले आणि आजोबांनी सांगितले कि , मी आधी म्हणत होतो तेव्हा गेला नाही आणि आता , मुलगा लहान आहे , मग त्याची शाळा असेल हे आयुष्य बहर सुरूच राहील . दवाखाना आणि आकाश ला आम्ही सांभाळू वर्ष दीड वर्षे . तुम्ही जावून या. तशी आकाशाला आजी आजोबांची सवय होतीच आणि अधून मधून ते इकडे येणार किंवा आजी आजोबा तिकडे जाणार आकाश ला घेवून असे ठरले . काका पण खूप लाड करायचा आपले , आपण तिकडे जायचो तेव्हा . आकाश ला आठवले कि साधार १ वर्षे आणि ३ एक महिने झाले आणि आई बाबा आले . आणि त्यांच्या सोबत एक छोटी , गोड बाहुली सुद्धा आली . माझी इरा , मला किती आनंद झाला होता न तेव्हा . घरात पण खूप दिवसांनी सगळे खुश होते . कारण त्या आधी , आजी आजोबा मधेच खूप शांत शांत असायचे . नंतर मोठा झाल्या वर  कळले कि अवि काका हे जग सोडून गेला त्याचे हे दु:ख होते . किती लवकर जातो काळ , आणि  आता काही दिवसात इराचे लग्न आहे . 

आकाश घरात आला , घर सगळे तसाच होते , त्याची रूम पण . इरा ५ वर्ष पूर्वी दुसऱ्या  रूम मध्ये शिफ्ट झाली ती तिथेच राहिली , जणू तिने आपल्या साठी केलेला हा पहिला त्याग किंवा आपल्याला दिलेली भेट . 

"आई दादू आला ग "- इराच्या आवाजात कमालीचा आनंद ओसंडून वाहत होता . तिने आल्या बरोबर त्याचा आणि सामानाचा ताबा घेतला . घर एकंदरीत नॉर्मल वातावरण होते . आकाश येणार याची कल्पना असल्यामुळे  असेल कदाचित . खूप दिवसांनी त्याला शांत झोप लागली , कसलीच स्वप्ने किंवा भास न होता . शेवटी आपले घर ते आपले घर  , असे वाटलाच त्याला 

लग्न घरातले दिवस भरभर जात होते , आकाश आल्यामुळे नूरच पालटला होता . सगळी सूत्रे त्याच्या कडे होती आणि आई बाबा थोडे निश्चिंत झाले . इराच्या एक हट्टामुळे हे घर परत एकत्र आले होते . इरा तिच्या मैत्रिणी सोबत बाहेर गेली होती , बाबा दवाखान्यात . बाकी सगळे पाहुणे इकडे तिकडे फिरायला गेले होते कारण आज तसा कोणताच कार्यक्रम नव्हता . आई आणि आकाश दोघेच होते 

"आकाश , तुला बरे वाटतय न रे इथे , म्हणजे राहायला ।"

"हो ग , आपल्या घर सारखे सुख नाही बघ जगात , माझे तर सगळे आयुष्याच या घरात गेलाय . मला छान वाटतय "

"एक विचारू "

"मी परत येण्या बद्दल , काय ठरवलंय असाच न "

"हो "

" आता काहीच ठरवले नाहीये , येयीन हि कदाचित . पण जे काम हातात घेतली ते पूर्ण करून किंवा त्याची पुढची सोय लावून यायला हवे न . आणि इकडे परत येवून …. तसा काही प्रोब्लेम नाहीये . माझे काही जुने सहकारी होते , तुला आठवतील बघ , सानिका , सुमित , कुमार वगैरे , त्यांनी स्वतचा युनिट  सुरु केलाय . मला पण बोलवत आहेत , रिसर्च च काम आहे , माझ्या आवडीचे "

"मग तू काय ठरवले आहेस "

"अजून काहीच नाही , पण विचार करेन इतकाच सांगतो "

"आकाश , जे झाले ते विसरून जा . सगळी कटुता , समज गैर समज मागे टाकले तरच आपण पुढे जावू शकतो "

"विसरेन कि नाही सांगता येत नाही , पण कटुता नक्कीच नाहीये ग आता . पण तुम्ही इराला काही नाही सांगितले आहे न , मागचे . "

"नाही बाळा , तिला हे कधीच कळणार नाही , आमच्या कडून तरी . खर तर तिला  माहितीये , अगदी निमिष आणि त्याचा आई बाबा ना  पण . "

"पण इरा ला नाही सांगायचे कुणीच "

लग्नाला फक्त ३ च दिवस राहिले होते आता , आणि आकशा अजून एखादा आठवडा च होता इथे . मनावरचे ओझे खूप कमी झाले होते , सगळ्यांच्याच . जे काही घडते ते नियातीमुळेच .

भविष्य काळात काय होते हे आपल्याला काळात नाही आणि भूतकाळ आपण डावलू शकत नाही हेच खरे , आणि वर्तमानात काळात , भविष्याची हुरहूर आणि भूतकाळाची सावली असतेच कि सोबत 

अनु आली आपल्या आयुष्यात , पण बराच काही शिकवून गेली . तिच्या मुळे खूप गोष्टींचा उलगडा झाला मला, माझ्याच मनात असलेल्या प्रश्नाचा . व्यसनी महाभारत लिहिले आहे असे कि आपल्या सगळ्यान मध्ये त्याच्या प्रत्येक पात्रातले काही तरी गुण दोष आढळतोच .  सगळेच कधी तरी अर्जुन असतात , कृष्ण मिळाला आपला , तर पेच सुटतो , मला तेव्हा मिळाला माझा कृष्ण आणि आता …. जर नाही मिळाला तर ……  असे आकाश ला वाटले . कदाचित आई , बाबा , तो सगळेच आपापला कृष्ण शोधत होते आणि इरा …. ती कदाचित या सगळ्यात नव्हतीच मुळी …। 

क्रमश :  

 

एक गोष्ट त्यांची पण :भाग ६

एक गोष्ट त्यांची पण :भाग ६ 

आकाश ला येवून खरा तर एखादा दिवसच झाला होता , पण  त्याला मात्र आपण किती तरी दिवस इथेच आहोत असे वाटत होते , क्षण भर हि पिच्छा न सोडणारे  विचार आणि भूतकाळ . त्याला  वाटले कि आपण तिकडे दूर एकटे होते पण तरी मन इतके बेचैन नाही झाले कधी आणि आता आपल्या माणसांमध्ये  आलोय तर , पण असच असते बहुतेक. मी किती हि वरून दाखवले कि मी शांत आहे तरी खळबळ आहेच कि मनात . लहानपणी असे कधी सुद्धा वाटले नाही कि असे काही प्रश्न आपल्या समोर उभे , राहतील ज्यांची उत्तरे मिळून सुद्धा , न मिळाल्या सारखी , आणि नवे प्रश्नच उभे करणारी . सगळ छान चालले होते कि , सुखवस्तू कुटुंब , उत्तम शिक्षण , सुशिक्षित आई वडील आणि एक गोड बहिण , आणि काय हवे . आणि अनु शी लग्न ठरले तेव्हा पण , एक सुशिक्षित, हसमुख आणि घरच्यांना आपलीशी वाटणारी आयुष्याची  साथीदार , सारे काही अगदी "परफेक्ट". पण मला परफेक्ट असे कधीच काही नको होते  मला बस समाधानी आणि सगळ्यांना जोडून ठेवणारे आयुष्य हवे होते . मला कधी वळणाचे, घाटाचे रस्ते ,मानवलेच नाहीत , मग आयुष्य तरी कसे मानवेल . त्याला वाटले आपण पाच वर्ष मध्ये एकदा जरी येवून गेलो असतो , तर मन मोकळे झाले असते . आकाश निरभ्र झाले असते . आत्ता ,म्हणजे असे आहे कि आभाळ भरून आलाय , आकाशाला काळ्या मेघांनी झाकून टाकलाय आणि पाऊस बरसावा असे वाटतय आणि तो तर तर काही मनावर घेत नाहीये . 

 मनानी थकलेला माणूस झोपेच्या आहारी जातो खरा ,  पण मन जगच राहते .  आकाशाला लवकर जग आली आणि आपले आवरून तो खाली आला , सकाळी एक छाकर मारून यावी असा त्याचा विचार होता . त्याला काय वाटले कुणास ठावूक पण त्याची पावले आपोआपच हॉस्पिटल  कडे वळली . त्याच्या लक्षात आले कि निमिष आणि इराचे घर हे हॉस्पिटल पासून जवळ आहे, आणि त्याच्या आणि आपल्या आई बाबांना  पण तसे काही दूर नाही . 

"आकाश "

आपल्याला कोण हक मारताय असे त्याला वाटले आणि त्याने वळून पहिले , अरे विनीता मावशी . 

"काय रे , आकाश , ओळख लागतीये का माझी ?"

"काय ग मावशी , तुला विसरून कसे चालेल मला , खाल्ल्या दही-वड्यांना आणि औषधान तरी जगले पाहिजे मला. पण एक सांगू , मी गेलो न तेव्हा जेवढी तरुण होतीस त्या पेक्षा आता वातातीयेस खरे  "

"कंठ फुटला म्हणायचं तुला, तू पाठवलेला ipod वापरते बघ मी . हे बघ रोज सकाळी फिरायला येताना छान उपयोग होतो मला . आणि काय रे माझी खेचतोस काय तरुण दिसते म्हणून . बर मला संग कसा आहेस तू ? आता असे कर माझ्या बरोबर घरीच चल, सकाळचा नाश्ता  आमच्या सोबत कर , काल  चुकला आहेस तू " 

"अग  पण , निमिष  आणि इरा माझी वाट बघतील आणि कदाचित आज आई पण भेटेल"

"म्हणजे , तू जून घरी गेलाच नाहीयेस ?"

"नाही आग निमिष पण एकटाच आहे , आणी लग्न घरात माझी विश्रांती पण नसती झाली न म्हणून "

"हं , लक्षात येतेय रे माझ्या "

"एक काम कर, तू त्यांना फोन करून माझ्या  घरीच  बोलव , नाही तर तू नष्ट कर आणी मग जा त्यांच्या सोबत बाहेर "

"बर , चल , मी कळवतो त्यांना . तसे मला तुझ्या सोबत पण खूप गप्पा मारायच्या आहेत "

आकाश मागच्या वेळी विनीता मावशी कडे आला होता तेव्हा आणू त्याच्या सोबत होती , मावशीने जेवायला बोलावले होते , खर तर तिने सगळ्यांना बोलावले होते , पण आई - बाबा नाही म्हणाले , म्हणजे त्यांना जमत न्हवते . मग इरा पण नाही म्हणाली , घरी आजी जवळ थांबते असे म्हणाली आणी नाही आली . विनीता मावशी खर तर आईची द्साहाकारीच न्हवे, तर खूप जवळची मैत्रीण . तिला एक मुलगी होती , पण ती लहानपणीच दगावली , त्यमुळे मावशीने अगदी  स्वतच्या मुलांसारखे प्रेम केले आपल्यावर . खर तर तिची मुलगी असती तरी तिनी आपल्यावर तितकाच प्रेम केले असते , तिचा स्वभाव च मायाळू . इरा वर तर विशेष जीव तिचा . मी गेलो तेव्हा म्हणाली होती 

"आकाश , जायचे तर जा तुला , पण वर्ष भारत परत ये . मला , इराला आणी तुझ्या आई बाबा न पण तू हवा आहेस . तुझे मन शांत झाले कि ये . आणी फक्त इतकाच लक्षात ठेव कि माणूस परीस्तीही प्रमाणे वागतो ,  आणि  काही लोकांना थोडा जास्त स्वार्थ असतो , काही लोकांना कमी . पण म्हणून एकदम कुणालाच दोषी ठरवू नकोस . इराची काळजी मी आणी आई घेवूच . तू जा निवांत "

"ये रे आकाश "

आकाश भानावर आला 

"हे काय , काका कुठे आहेत "

"बाहेरगावी गेले आहेत , येतील २ दिवसात . मी गेले नाही , तुझी आई म्हणाली कि थांब , मला तेवढाच आधार "

"हो ते पण आहेच , तुझ्या इतके जवळच तिला कुणीच नाही "

"हो रे , पण  खर सांगू इरा खूप समंजस आहे . तिने तुझ्या आई ला खूप सावरलाय , आणी बाबांना पण आणि  हॉस्पिटल पण छान सांभाळते . कधी कधी तर तिचा कामाचा उरक आणी मन लावून काम करणे पहिले कि तुझ्या आजीची आणी काकाची आठवण येते मला . म्हणजे तुझे आई बाबा आणी मी असे एकत्र जितके करायचो न तितके हि एकटे करते जबाब दारिनी आणी सगळ्या सहकार्यांशी अगदी छान वागते . गर्व जसा नाहीच तिला . खर तर दुर्गम भागात जावून प काम करायचे होते तिला पण नाही जावू शकली , पण आमचे कॅम्पस घायचे काम तिने सुरु ठेवलाय आणी वाढवले पण आहे. पैसे  , प्रसिद्धी , यश या सगळ्याचे काही वाटत नाही तिला  "

"मावशी , हे मी का तुला सांगायला पाहिजे कि रक्तातच आहे तिच्या ते . खर सांगू मी गेल्या ५ वर्षात  तुम्हा सगळ्यांशी बोलत होते , पण इकडे खर काय घडले  होते काय माहित "

"सुरवातीला त्रास  झाला सगळ्यांनाच . तुझी आई तर , फारच अस्वस्थ होती . पण इरा , तिला नक्की काय झाले ते काळातच न्हवते न , कि तुझे आणि अनुचे असे काय बिनसले ते . तू तिला इतकाच सांगितलेस कि तुला परदेशी जायचं आणि तिला जायचे नाहीये , आणि त्या मुळे  होत आहेत . तिला सुरवातीला पटतच न्हवते , मग हळू हळू आम्ही तिला  समजावले  , तू पण तिच्याशी बोलतच होतास . मग हळू हळू ठीक झाले सगळे . "

"हो मला माहितीये , ती लागांसाठी पण तयार न्हवती . म्हणून निमिष नि पण तिला लवकर विचारले नाही , थांबला तो . म्हणून मग मीच बोललो तिच्याशी . खर सांगू का ,  मी जेव्हा गेलो तेव्हा फार काही ठरवले न्हवते स्वत बद्दल "

"मग , आता ठरवले कि नाही ? आई तुझी विचारेल कि नाही माहिती नाही , पण मीच विचारते तुला हक्काने . "

"लग्न बद्दल म्हणत असशील , तर खर  सांगू का . पाच वर्ष पूर्वी काहीच ठरवले न्हवते . म्हणजे एक अनुभव कटू आला म्हणून ते नातच नाकारणे नाही पटत मला . मी ज्या वातावरणात , देशात वाढलो तिथे असलेले लग्न संस्थेचे आणि आयुष्याच्या जोडीदाराचे असलेले नाते मला माहितीय आणि मान्य सुद्धा आहे . आपल्या सुख दुखाच्या वाटेवर साथ देणारे कुणी तरी हवाच असते कि ग आपल्याला . मनमुराद एकटे जगायला पण एक पिंड लागतो आणि कदाचित माझा तो  नव्हता . पहिले एक वर्षे असाच गेले , सेट होण्यात . मग हळू हळू मी रमलो अग . मी लग्न मुद्दामून टाळले नाही , पण फारसे कुणी आयष्यात डोकावले नाही आणि कुणी आले हि नाही तसे कि लग्न करावे "

"खरे आहे , आपण नाती लादून नाही घेवू शकत स्वतावर . आणि तुझी तयारी दिसली नः म्हणून आई नि पण काही लक्ष नाही घातले तुझ्या "

"मावशी , पण आई नि कधी मोकळे पानांनी मला विचारले सुद्धा नाही . मी एक दोन वेळा सुरवातीला म्हणालो सुद्धा कि तुम्ही कुणीतरी इकडे येवून जा . पण तेव्हा ते माझ्या वर थोडे से चिडले होते . आई ला तर असे वाटत होती कि तिला आणि अनु ला जणूमी गुन्हेगार ठरवले आहे आणि हाच माझा अपराध आहे . मग त दरी वाढतच गेली , इच्छा नसताना पण . तरी इरा होती म्हणून एवढे तरी संबध राहिले नाही का "

"हो , पण इरा मुळेच हि दरी निर्माण झाली न आकाश ?"

"मावशी तू सुद्धा ?"

"नाही आकाश , मी सुद्धा असे म्हणू नकोस . जसा तू तशीच ती , माझ्या कडेच कधीच भेद भाव नव्हता . पण तुला असे नाही का वाटत कि थोडा पजेसिव आणि थोडा हळवा आहेस इरा बद्दल . म्हणजे अनु आणि तुझ्या आई च्या काही काही गोष्टी न पत्न्या सारख्या होत्या . खर तर अनु ला इराची वाटणी नको होती ,  पण सुरवातीला असे नव्हते . तुझ्या आई सोबत सगळ्या  गप्पा गोष्टी, बोलणी झाल्यावर तिच्या पण हे लक्षात आले कि , तुझ्या आई ला ती सहज तयार करू शकते , या गोष्टी साठी . म्हणजे ते घर इराचे राहिलाच असते , तिला प्रेम हि मिळाले असते . पण खास करून हॉस्पिटल मध्ये अनु ला , तिच्या वरचढ कुणी नको होते आणि इरा निष्णात  डॉक्टर होणार हे आरश्य इतके स्वच्छ होते  . तुझ्या आई ला हि असे वाटले कि आपल्या या  वारास्याची हक्कदार अनुच , खर तर तू , पण तू नाकारालास म्हणून तुझी बायको . इरा च्या बाबतीत तुझ्या आई बाबांनी सगळी कर्तव्ये पार पडलीच असती , पण कदाचित कुठे तरी हि मुलगी आहे , लगन झाले कि काय माहित कुठे जाईल किंवा तिला दुर्गम भागात काम करायचे होते , तुमचा तो वारसा इरा नि चालवावा असे आई ला वाटत असेल कदाचित "

"तिला असे वाटत होते कि तिची तीव्र इच्छा होती तशी ?"

"आकाश , तुझ्या आई बद्दल तू असा विचार कसा करू शकतोस , इराची पण आई आहेच कि ती . पण मुला बद्दल कदाचित थोडी जास्त माया , किंवा मोह वाटत असेल तिला . मुलगा आपल्या जवळ राहावा म्हणून सुने ला असे अडकवून ठेवायचे होते तिला इतकाच "

"तुला पण असे वाटतय का ग कि माझे जर अतीच झाले . आणि तू म्हणालीस न कि मी हळवा आहे , आहेच मी पण तुअम्च्य सगळ्यांच्या बाबतीत आहे न , खर संग मावशी कळायला लागल्या पासून , कधी तरी तुला मुल नाही याची हौस मौज मारू दिली का ग मी , मग तुझ्या बाबतीत मी हळवा झालो तर चालते कि तुला आणि आई ला . मग इरा तर बहिण आहे माझी . आणि मी possessive नाही तिच्या बद्दल पण protective नक्कीच आहे बद्दल .  आणि अग सगळ्या  गोष्टी  मागे काही करणे असतात , परिस्थिती असते . आई बाबा तसे कायम व्यस्त  होते , आजी कर्तृत्वान खरी , पण आम्हा मुला साठी तिनी वेळ दिला . आई ला हॉस्पिटल मधेच काम करायला आवडायचे , पण बाबा आणि आजी साठी तिला कॅम्पस आणि बाकी सामाजिक कार्यात भाग घायला लागायचा .  इरा कुटुंबात आली आणि मला खूप आनंद झाला , इवलीशी छोटी शी इरा , तिच्या सोबत माझा वेळ मस्त जायचा . मला मित्र होते , पण तरी  घरातला एकटेपणा मात्र इराणीच दूर केला . आणि मला  हळू हळू आवडायला लागले तिची बारीक सारीक जबाबदारी   घायला .  शाळेत सुधा मी तिच्या बालवाडीच्या वर्गात हळूच डोकावून यायचो आणि तिला सुद्धा प्रत्येक बाबतीत मी हवाच असायचो . आणि मग वयाच्या एका अश्या टप्प्यावर , जेव्हा मी धड मोठा पण नव्हतो आणि छोटा पण , अश्या काही गोष्टी घडल्या कि मला इरा बद्दल जास्तच काळजी आणि जबाब दरी वाटायला लागली मला, काही काही माणसांशी आपले ऋणानुबंध  परमेश्वरानी च जोडून दिलेले असतात. सगळ्याच भाव बहिणीचे नाते आमच्या सारखे असतील असे नाही , पण म्हणून आमचे नाते नाकारता कसे येयील . माझी फक्त इतकीच अपेक्षा होती कि इरा कोणत्याच बाबतीत डावलली जावू नये . माझ्या जोडीदाराने , माझ्या गुण दोष सकट आणि माझ्या बहिणी सह माझा स्वीकार करावा . समजा इराचे आई वडील हयात नसते तर ,  हीच जबाबदारी घेतली नसती का ग ?"

"पटतय मला आकाश . कदाचित पाच वर्षापूर्वी जे घडले ते चांगल्या साठीच असेल . आणि तेव्हा तुझे पण वय काय फार मोठे नव्हते . आम्ही मोठ्या लोकांनी जर समजून घायला हवे होते . तुला २ वर्षात परत आणायला  हवे होते आणि इरा ला पण या आधी लग्ना  बद्दल विचारायाले हवे होते . नात्यामध्ये दुरावा येत राहतो कारण सगळेच आपल्या भूमिकेव ठाम राहतात . पण खर सांगू आकाश तुला , आम्हा मोठ्या माणसाना , पालकांना तुम्ही मुलांनी पण माफ करायला शिकले पाहिजे . आम्ही पण माणूसच आहोत . आम्हाला पण चुका करण्याची मुभा आहेच कि . आणि आमच्या पिढीला , हि जी तूंची स्पेस नावाची  concept आहे न , ती वयाच्या चाळीशी नंतर मिळाली आहे रे , त्या मुळे सुद्धा कदाचित आमचे असे झाले असेल  कि आमच्या सुप्त इच्छा , महत्वाकांक्षा , त्या वयात उफाळून आल्या . ज्या गोष्टी तरुण असताना आम्ही नाकारू शकलो नाही त्याचा उदेर्क असेल बहुधा .  आई बाबांना  एक संधी दे आणि जर कधी चुकले असतील तर समजून घे . इराचा जसा पालक आहेस न , तसाच त्यांचा हो . त्यांना त्याची गरज आहे आणि खर सांगू इरा हि जबादारी घेतीय , तिला काही अंशी मुक्त कर "

"मावशी ।"

"हो आकाश , ऐक माझे , आमंत्रणाची वाट नको बघू .  घरी जा . आणि किती पण अवघड वाटले तरी तसाच जा आणि राहा , पाच वर्ष पूर्वी सारखा . समज काही घडलेच नाही . तू नॉर्मल  वागलास न कि सगळेच तसेच वागतील  आणि पाहुणे आणि समज्ची तमा तू कधी पासून बाळगायला लागलास . लग्न मोडताना सुद्धा तू  पर्वा केली नाही मग आत का? आणि इरा साठी सुद्धा जा "

"तू म्हणतीयेस ते पटतंय मला ., मी निमिष सोबत बोलतो , त्याचे आई बाबा पण यायचे आहेत राहायला आणि बरे झालो बोललो आपण , मला आता खूप मोकळे वाटतय . म्हणजे आई  भेटेल न आता त्याचा ताण खूप कमी झालाय बघ आणि नाश्ता  पण मस्त झालाय "

" हो रे , मला पण बरे वाटले बघ तू आलास .आणि एक विचार कर , जर कुणी चांगली मुलगी , मैत्रीण असेल आणि आवडत असेल तर नक्की विचार कर . म्हणजे लग्न सर्व काही आणि आयुष्य तेच असे मी मनात नाही . पण शक्य असेल आणि मना सारखे  जोडीदार मिळाला तर हे नाते पण स्वीकार , त्यात हि मझा   आहे यार "

"मावशी , तुझे शेवटचे वाक्य सांगून गेले हा कि तू अलीकडेच परत तुज आहे तुज्पाशीचे पारायण केलेस "

" आता कसे , माझा मुलगा वाटतोस , बरोब्बर ओळखलस तू :)"

"चल मी पाळतो आता "

आकाश  मावशीच्या घरातून निघाला , असे वाटले कि भरलेले आभाळा मोकळे झालाय , आकाश निरभ्र झालाय आणि सर पडून घेल्याने मृदगंध दरवळतोय . मनाची ती प्रसन्नत घेवून आकाशनि पुढचे  पाऊल टाकायचे ठरवले 

बेल वाजली , दार उघडले , आई नि … आई आणि निमिषाच्या घरात . आश्चर्याचा धक्काच होता , म्हणजे आई भेटली कि काय बोलायचे हे तो ठरवत होता आणि अनपेक्षित  पणे तीच समोर . 

"दादू , काय रे झाले का लाड करून घेवून . मावशीनी खूप कौतुकानी खायला खटले असेल "

"हो ग ", असे म्हणून आकाश आई कडे वळला , मावशीचे शब्द त्याच्या कानात घुमत होते 

"आई , चहा करतेस . चहा पिवून , मी आवरतो मग लगेच बाहेर पडू "

"हो करते"- आई इतकाच बोलली 

"आई , मला पण आणि आले आणि पात घालून कर "

"पाहिलेस आकाश , तुझी बहिण आता मला चहा कसा करायचे ते सांगतीये आणि ते पण का , तुझ्या साठी , तुला हवे तसा . मला आहे ठावूक ताई  साहेब "- आई 

"काय ग आई "

"बर , इरा , निमिष आणि आई तुम्ही तिघे इथे आहात तर मला काही तरी सांगायचे आहे तुम्हाला "

"काय ?"- इरा , निमिष आणि आई तिघे हि जर कालाजीनेच म्हणाले 

बाप रे आता काय सांगेल आहे , मी इथे आले म्हणून हा परत तर जाणार नाही न निघून , पण आपण हून बोलला आणि इरा साठी आलाय तर …आईच्या मनात भरभर प्रश्न येत गेले . 

दादू आईशी बोलेल आपणहून असे वाटले नव्हते , पण नोर्म वाटला मग वाढला पूर्वीची शांतता होती का ती ? असे इराला वाटले 

आणि निमिष त्याला खर तर काही सुचतच नव्हते 

आकाश नि पुढे बोलणे सुरु केले 

"अरे मी काय न्यायाधीश आहे आणि शिक्षा सुन्वणार आहे का , असे चेहरे बनवायला . निमिष पण सॉरी मित्रा "

"का रे ?"

" अरे काही नाही , मी उद्या सकाळी जायचे म्हणतोय "

"कुठे , अजून लग्नाला चांगले ८-१० दिवस आहेत कि आकाश आणि त्या साठी आलास न तू ?"- आई 

"दादू ?"

"अरे पूर्ण ऐका तरी , आई मी उद्या सकाळी आवरून येतोत आपल्या घरी . दुपारी जेवयालो येतोय मी . मी तिकडे असेन तर मला जास्त मदत करता येयील आणि इराची पण धावपळ कमी होईल . आणि निमिश्चे आई बाबा उद्या संध्यकाळ पर्यंत येत आहेत , म्हणजे त्याला पण कंपनी आहे आता . "

"आता काय बोलू मी , राहा म्हणालो तर , काकू कम सासूबाई चिडणार आणि होणारी बायको सुद्धा . आणि जा म्हणालो तर मित्र म्हणेल गरज सरो मित्र मरो "

"मला ठावूक आहे निमिष कि तुला जर त्रास होईल मी इथे न राहल्याने . म्हणजे इरा मला भेटायच्या निम्मित्ताने जास्त येवू शकणार नाही न "

"नको , तसे पण अति तिथे मत , लागणं आधीच भांडण नको , तू आपला तिकडेच राहा "- निमिष 

"ठरले तर मग ,  आई उद्या प्लीज गाडी पाठव समान खूप आहे "

"हो पाठवेन , हवे असेल तर बाबा पण येतील "

इरा खुशीत होती , तिला आपल्या भावाचे खूप कौतुक वाटले . किती छान सांभाळून घेतले त्याने , आता आई पण ख्सू आहे .  दाखवणार नाही ती , स्वभावाच नाही तीच . मी हट्टाला पेटले म्हणून इथे तरी आली .

"चला , मुलानो पटपट बाहेर पडू यात , निमिष तुझ्या आई बाबा न पण डायरेक्ट दुकानातच बोलाव . उरकून टाकू खरेदी . आणि निमिष तू आणि तुझा मित्र दोघांनी आज आटपा काय ते  "

संथ पाणी वाहते झाले  होते , अर्थात आरश्य इतके स्वछ नक्कीच नाही  . आई आकाश च्या निर्णय बद्दल काहीच बोलली नाही . आकशाला खरेदी करायला सुचवून , एक प्रकारे त्याच्या येनचे स्वागत केलेच होते तिने , पण घरी येण्या बद्दल ती मौनच होती . पण येवू नको असे हि नाही म्हणाली . 

इरा खुशीत होती , आई गप्प होती , निमिष थोडा confuse होता कि आकाशाला जमेल का तिथे राहायला , आणि आकाश , सगळ्या भावना मिसळून गेल्या होत्या , घरची ओढ , इरा  सोबत त्या घरात राहण्यातली गम्मत , आई बाबा कसे स्वीकारतील आपले येणे,  याचा थोडा तणाव , पण  तरी त्याला छान वाटत होते . परीक्षे मध्ये पेपर चांगले  गेले कि कसे निवांत वाटते , पण निकालाची हुरहूर राहतच न ते काही तरी 

सगळे काही छान होईल , असे मनात ठेवूनच सगळे बाहेर पडले . पाच वर्षे म्हणजे एक पिढी नि काळ पुढे सरकला .  वाटेत हॉस्पिटल लागले , आई म्हणाली दोन मिनटात येते , मग इरा पण सोबत गेली . आकाश नि सहज पहिले  बाहेर तर , मोफत उपचार विभागाचे  नामकरण झाले होते , इराणी आजी आणि काकाच्या नावाने हा विभाग , परत पुनर्जीवित केला होता . काकाची एक हलकीशी स्मृती त्याचे डोळे पाणावून गेली आणि आजीच्या मायेन डोळ्या  दाटून आले , इतके कि त्याला मिटून घ्यावे लागले . तो स्वताशी म्हणाला , इरा नि तुमची स्मृती अशी जपली आणि मी …मि तूंची स्मृती जपेन आयुष्यभर , माझ्या पद्धतीने 

क्रमश :

 Sheetal J 

एक गोष्ट त्यांची पण :भाग पाच

एक  गोष्ट त्यांची पण :भाग पाच 

गाणे तर एकीकडे सुरु होते , कानावर पडता होते पण आत शिरत न्हवते , कारण आठवणीचा कल्लोळ उठला होता  , प्रवासामुळे असेल किंवा मानसिक थकव्या मुळे असेल , आकाशच डोळा लागला . आणि किती वेळ गेला काय माहित , इरा त्याला उठवत होती , अरे एकच दिवसात दुस्रान्द्या हे स्वप्न , भारतात आल्यामुळे या स्वप्नाची फ्रिक्वेन्सी वाढली काय ? , 

"अरे ए , उठ ना , आवर . माझाच चुकले तू ई निमिष अश्या दोन महान माणसांच्या जीवावर मी लग्न करायचा घात घातलाय . झोपला तुम्ही दोघे पण निवांत , उठ , झोपून झोपून बघ कसा ,मंद झाला आहेस "

"बाप रे , इरा खरच तू आलीयेस "

"म्हणजे आकाश , मी येणारच होते "

"आग तसे न्हवे, मला वाटले स्वप्न आहे "

'"स्वप्न?"

"अग  हो , पण जावू दे ती एक मोठी स्टोरी आहे , मी आवरतो पटकन . तुझ्या त्या हिरो ला आवरायला सांग " 

"त्याचा क्लास घेवूनच तुला उठवायला आलीये मी , आवारात आलाय त्याचे . मी चहा टाकते पटकन , मग आपण निघू "

आकाश नि पटपट आवरले , किती तरी दिवसांनी , वर्षांनी इराच्या हातचा चहा प्यायला मिळाला . एक आठवडा इरा आणि एक आठवडा आकाश अशी त्यांची दुपारच्या चहाची वाटणी होती , आणि किती तरी वर्ष तशीच होती . चहा , साखर , दुध , पाणी तेच , पण करणारा बदलला कि चहाचा स्वाद बदलतो , नात्यांचे पण तसाच काही , माणूस बदलला कि दृष्टीकोन बदलला , असे आकाश ला वाटून  गेले . 

"ऐका ना  मुलानो , पहिले मेनू  ठरवू ,  अर्धा तास लागेल फार तर आणि आई बाबांनी त्यांच्या सूचना दिल्या आहेत नेहमी प्रमाणे "

"म्हणजे ते येणार नाहीयेत इरा ? मला भेटले पण नाहीयेत आल्या पासून "

"एक तर तुला येवून अजून एक दिवस पण होतोच आहे दादू , आणि तिकडे जम गडबड आहे रे . त्यांना काय झेपतच नाहीये दोघांना . म्हणजे कामाला माणसे  आहेत तशी , पण इतके दिवस , किंवा वर्षे त्यांना काही पाहावे लागत न्हवते आणि तुझ्या साखर पुड्या पर्यंत आजी  होती , तसे त्यांना काही करावे लागत न्हवते . कसे असते न , माणूस असताना जी जाणीव होत नाही , ती जाणीव तो माणूस नसला कि प्रकर्षाने होते आणि त्या माणसाची उणीव कधीच भरून निघत नाही मग . माझाच बघ न , आजी गेली आणि नंतर तू तिकडे , खूप एकटे वाटायचे घरात . आई बाबा असतात पण तरी ….  असो कदाचित हि जाणीव त्यांना पण झालीये आणि म्हणून मला म्हणाले कि आता आकाश आला आहे तर आमची निम्मी काळजी कमी झाली "

"खरच सांगीति आहेस  इरा "

"म्हणजे काय आकाश , अरे त्यांचे खूप प्रेम आहे तुझ्यावर आणि तुला हि ते माहितीये , पण आईस ब्रेक करायला पाहिजे , ते भेटायला नाही आले , पण तू फोन पण नाही केलास . असू दे मेनू ठरवताना  कर म्हणजे बोलणे पण होईल "

इरा गाडी पार्किंग मधून बाहेर काढायला गेली , आकशा निमिष ला म्हनला 

"अरे आमची हि छोटी इरा किती मोठी झालीये रे , एकदम जबाबदार माणसा सारखी , म्हणजे समजूतदार तर ती होतिच पण आता जे बोलली न , एकदम मोठी झालीये असे वाटतंय "

"अरे म्हणून तर लग्न होतंय न तिचे माझ्याशी :), भारी सिलेक्शन  आहे माझे "

"कळले , चल "

इरा नि खरच फोन केला घरी , बाबा सोबत बोलली आणि आकाश कडे दिला फोन . तसे क्वचित कधी तरी त्याचा फोन होत असे आई बाबांशी , म्हणजे तोच करायचा , इराचा हट्ट  म्हणून . आकाश नि कामाचे बोलणे केले आणि विचारले कि बाकी तयारी कशी सुरु आहे लग्नाची 

बाबा इतकाच म्हणले "तूच बघ कि एखादे दिवशी घरी येवून "

आकाशला वाटले कि घरी ये म्हणाले , पण लगेच त्याला वाटले कि एखादे दिवशी असे म्हणाले :) , त्याचे च तर घर होते . कदाचित त्यांना घरी ये  म्हणायचे होते . आकाश ला जर बरे वाटले 

"आता काय इराबाई ?"

"आता , दागिने खरेदी , आणि उद्या थोडी कपडे खरेदी आहे , उद्या आई ई विनीत मावशी येणार आहे , निमिष आइनि काकुना आय मीन मझ्या सासू बाईना  पण बोलवले आहे आणि तुम्ही दोघे ठीक १०. ३० ला उद्या तयार राहा "ओ ग्रुप लीडर , उद्याचे उद्या , आजचे आवरू आता , ए यार आकाश , तुझी बहिण लेडी हिटलर आहे यार . "

"अरे मग आता cancel करू लग्न , करू का सांग "- आकाश 

" अरे , तुम्ही दोघे बहिण भाऊ म्हणजे न , एकाला झाकावे आणि दुसर्याला काढावे "

इरा , आकाश आणि निमिष खरेदीला बाहेर पडले 

"आकाश ची चोइस मस्त आहे . माझ्या साठी किती काय काय आणायचो तो . बाहेर गेला सेमिनार ला किंवा कोन्फ़रस ला कि माझ्या कडे नवीन वस्तू आलीच "

"बघ बाबा आकाश , हिला पटवायला मी इतके गिफ्ट्स दिले , पण कौतिक नाहीच आमच्या नशिबात "

"अरे , ह्याच्या गिफ्ट्स म्हणजे न , सगळ्या अतरंगी एकदम . म्हणजे मस्त असायच्या पण विअर्ड असायच्या "

आकाश ला खरच परत आठवले , कि आपल्याला इरा साठी काही तरी घ्यायला नेहमीच किती आवडायचे . अगदी लहान पणी तिला काळात न्हवते तेव्हा तिचे फ्रोक सुद्धा माझ्याच आवडीचे असायचे . आई इरा ला हे घे न अशी सारखी भुणभुण असायची आईच्या मागे आणि आई म्हणायची अरे स्वतासाठी पण हट्ट  कर कि कधी तरी [?]

खरेदी संपवून , जेवण करून निमिष आणि आकाश घरी आले आणि इरा तिच्या घरी परताली 

आकाश  हातात पुस्तक घेवून झोपायच्या तयारीत होता , पण मनात आठवणीचे पुस्तक उघडले होते न . त्याला आठवले कि त्याने एकदा इरा साठी हिऱ्याचे कानातले घेतले होते , त्याच्या सुरवातीच्या कमाई  तून , इरा ला तशी या सगळ्याची आवड कमीच , आपलीच हौस  जास्त . पण आपण आणले असले कि इरा आवर्जून वापरायची . आकाशाला पुन्हा जुना संवाद आठवला ,दुपारी अर्धी राहिलेली आठवण , जणू मध्यंतर संपल्या प्रमाणे पुन्हा सुरु झाली पुढच्या भागात 

"आकाश , तू नाराज नको होवू . मी बोलेन या विषयावर बाबांशी पण आणि आजी सोबत पण आणि मग आपण ठरवू कि अनु ला किती जबाबदारी द्यायची वगैरे . खर तर मुले आई सोबत बायकोच्या हकाक्साठी भांडतात आणि आम्ही देतोय  आपणहून तर तू "

"आई , तू हे काय नवीन काढले आहेस हक्क वगैरे . आपल्या घरात हि भाषा कधीच न्हवती . जे काही आहे ते आपले सगळ्यांचे आहे न . नशिबानी आणि कर्तृत्वानी या घरात पैसा कधीच कमी न्हवता  आणि आपण कुणीच  कोत्या मानाने वागलो नाही आहोत. तूच लहान पणी, आम्हाला कधी सुद्धा आमच्यात आणि घरात  किंवा हॉस्पिटल मध्ये काम करणरया लोकांच्या मुलांमध्ये   फरक करून दिला नाहीस , आणि आता काय हक्क वगैरे , आज हक्क म्ह्नाणाली आहेस उद्या दुसरे काही "

"आकाश , ताणू  नको . आणि ती पण  घरात येयील  मग तिचा काही हक्क असेल कि नाही या वर . "

" आहे न , मी कुठे नाही म्हणतोय , पण तिला तो हक्क मिळवू दे न . ती येवू तर दे , इतकाच माझे म्हणणे आहे . खूप आधी पासून हे असे मला नाही ठीक वाटत आहे . आपल्या घरात जे अहि आहे ते सगळ्यांचे , माझे , तुझे , बाबांचे आणि इराचे सुद्धा . आणि जे माझे हे ते तिचे आहेच कि . पण म्हणून जे इराचे आहे ते तरी तिला देवू नकोस  "

 "आकशा तुला काय म्हणायचे आहे ?"

"हे बघ , मला हे बोलायाचा होतच तुझ्या सोबत . मी इथे नसताना काही तरी बदललाय , म्हणजे माझ्या मागच्या भेटीत आणि आता . म्हणजे नक्की नाही माहित , पण काही तर बदल झाले आहेत असे मला वाटते "

"असे काही नाहीये , पण हो एक गोष्ट म्हणजे , आजी म्हणाली म्हणून मी आणि बाबाबी अनु ला आणि तिच्या घराच्यान , घरातली इतर बऱ्याच  गोष्टींची कल्पना दिली , . म्हणजे तसे आज्जी नि त्यांना सांगितले सगळे . आपली आर्थिक परिस्थिती असेल किंवा नातेवाईक आणि बाबाचे लहानपण , तुमचे लहानपण वगिरे , तिचे असे म्हणणे आहे कि मुलीच्या लोकांना सगळे माहित हवे आत्या तर तुझी बाहेरच आहे अमेरिकाला ती काय परत यायची नाही, तुझ्या लग्नाला च येते असे म्हणाली आहे तरी  आणि काका , त्यांना तर हे जग सोडूनच किती वर्षे झाली . त्यामुळे आता  तसे तुझे बाबा आणि तू "

 "आणि इरा आणि तू  "

"हो "

"मग काय म्हणाले , काही नाही , बरे झाले तुम्ही सांगितले असे म्हणाले . मुद्दाम अनु समोरच सांगितले सगळे "

"बरे झाले . पण माझा मुद्दा तो नाहीच आहे आई . "

"अरे काही बदलले नाहीये इकडे , तुझे काही तरीच "

"मग इराची खोली का बदलली आहे , ती पण काही बोलली नाही मला . म्हणजे मेल मध्ये किंवा फोन वर , तू पण काही बोलली नाहीस "

"ते तू इरालाच विचार न. तीच म्हणाली कि हि खोली मी आणि दादू  वापरायचो आणि हि तशी मोठी खोली आहे , तर मग मी दुसरी खोली वापरेन , हि आपण रिनोवेट करू दादू आणि अनु साठी अनु म्हणून ती  आत दुसऱ्या  खोलीत  राहतीये .  "

"पण  मला न विचारता का कारभार करता तुम्ही असले , आणि ती एक लहानच आहे , अक्कल कमी आहे तिला , पण आई तू तरी । कमीत कमी आकशाला विचारू असे म्हण्याचास कि "

"अरे पण इराच म्हणाली कि दादूला काय विचारायचं , माझे अनुशी बोलणे झाले आहे "

"अनु शी  बोलणे झाले पण , मला आज अनु काहीच नाही बोलली या बद्दल "

"अरे इतक्या दिवसांनी भेटलास , त्यामुळे बाकीच्या गप्पात राहून गेले असेल "

"तरीच ती , मला काही तरी  होम डेकॉर वगैरे सनग्त होती , पण हे नाही म्हणाली काही . का बरे ? न सांगण्या सारखे काय आहे ?"

"अरे असेल काही तरी तिचे आणि इराचे , कुणी सांगायचे ते , पण काय रे तू अनु साठी काही सुद्धा आणत नाहीस . काही तरी घेवून दे तिला . बरे वाटते मुलीना जर आणि आज काल तर तसा ट्रेंड पण हे "

"हे तू बोलतियेस आई ?"

"नाही , तुझ्या बहिणीचा  निरोप आहे तुला . मला म्हणाली आई तूच सांग . मी सांगितले तर त्याला परत वाटेल हि काय लहान आहे हिला कळतंय . "

"आग पण आई , मध्ये मध्ये मी आणत असतो कि काही तरी , दर वेळी काय . आणि नाही त्या सवयी नको आहेत मला . आणि तसा हि अनु ला काय कमी आहे . मी काही आणले कि हिचे गेस सुरु होतात , कुठून घेतले , किती ग्रैम चे आहे , कोणता ब्रान्ड , किती किंमत आणि …. आग अनु खूप ऐशो आरामात वाढली आहे , तिला गिफ्ट दिले तरी काही अप्रूप किंवा कौतुक नाहीये त्याचे , मग मला नाही आवडत "

"अरे असतो एखाद्याचा स्वभाव . आणि आपल्या घरात नेहमीच वेगळे वातावरण होते , पैसे असले तरी म्हणून तुम्हा मुलांना हे जरा नवीन आहे . पण बाकी ती चांगली आहे "

"हो ग , म्हणून तर मी लग्नाला हो म्हणालो न .  आणि खर आहे एखादी गोष्ट  सोडायला हवी , बाकी दहा चांगल्या असतील तर . मी घेईन उद्या तिच्या साठी काही तरी . पण खर सांगू इराणी आणि तिने हे रूम चे मला सांगायला हवे होते आणि तू प्लीज परत ते हक्क बिक्क नको बोलू , मला कसातरीच वाटते "

"ओके बेटा  आणि तू झोप आता , उशीर झालाय "

आकाश नि ठरवले कि उद्या अनु ला आणि इरा ला या बद्दल विचारायचे . सकाळी उठला , इरा मात्र तो उठायच्या आधोच निघून गेल होती , खर तर नेहमी पेक्षा ती लवकर का गेली हे त्याला कळले न्हवते  आणि आज तर सुट्टी आहे हिला आज काय काम निघाले इतके , पण कुणाला विचारणार , सगळेच बाहेर गेलेले दिसतात . 

तेवढ्यात फोन वाजला 

"हेल्लो आकाश "

"हा बोल निमिष "

"अरे इरा चा निरोप आहे तुला कि ती  उद्या सकाळीच परत येयील , तिचे काही तरी काम आहे म्हणून मैत्रिणी सोबत बाहेर  गेलीये ,  तिने आई ला फोन करून सांगितले , तू झोपला होतास म्हणून तुला नाही उठवले म्हणाली "

"ओं तुला कसे कळले , अरे मला वाटेत भेटली , योगायोगाने . मग म्हणाली मित्राला निरोप सांग . आणि म्हणाली कबाब मे हड्डी  होवू नकोस . चल ठेवतो आता. जमले तर दुपारी चक्कर टाकतो "

"बर , पण ये शक्यतो . तुझ्या शी थोडे बोलायचे आहे "

"बरे , बाय "

आकशला काही काळात न्हवते कि इरा कुठे गेली आणि जवळ पास कुठे गेली असेल तर मी पण गेलो असतो कि . आणि उद्या एकाच दिवस आहे मी  हे माहित असून सुद्धा गेली . आणि काळ तर म्हणाली मला कि उद्याचा पूर्ण दिवस तुझ्या सोबत . परत फोन वाजला 

"हेलो , अनु बोलतिय " 

 "बोल ग "

"अरे , तुझे आवरले कि इकडेच ये न , मला पण आई नि आज ऑफ दिलाय हॉस्पिटल मधून . जर बाहेर जावून येवू , माझी किरकोळ कामे पण आहेत आणि आपल्याला पूर्ण दिवस मिळेल एकत्र "

" येतो मी . पण आई , अनु आणि आता तू पण कुणीच काही सनग्त नाहीये मला . तुमचे तुम्ही काय ठरवताय काय माहित "

"अरे , माझा आणि इराचा प्लान होता आजच , तुला सरप्राईज करायचे . पण ती शहाणी स्वतच गायब आहे आता "

"म्हणजे , तुला पण माहित आहे कि ती घरी नाहीये ते ."

"हो , अरे मगाशी आईना फोन केला न तेव्ह्या त्या म्हणल्या कि इरा सकाळीच बाहेर गेलीय आणि उशीर झाला तर उद्याच येयील बहुधा . मग तू येतोस न "  

"हो येतो , तासाभरात , "

आकाश ला इराचे हे नसणे च सरप्राईज होते , पण त्याला वाटले कि आता मोठी झालीये ती , स्वताचे पण आयुष्य आहेच कि तिला आणि तेवढी स्पेस तर द्यायली हवी तिला पण . 

"वाह , अनु छान दिसत आहेस कि एकदम आज."

"म्हणजे , तुला खरच सौंदर्य दृष्टी आहे म्हणायची ."

"अरे म्हणजे काय , इराला विचार , माझी आवड चांगली आहे म्हणून तर तिचे सगळी खरेदी माझ्या सोबत असते , कपड्या पासून अगदी कानातल्या पर्यंत . ए तुझे पण इर्रिंग  छान आहेत, हिऱ्या चे आहेत का ग ?  पण मुंबईला डिझाईन जास्त पाहायला मिळतात . मला आठवते इराला पण मी असेच आणले होते एकदा हिऱ्या चे , तिला खूप आवडतात ते  "

" हो , म्हणाली मला ती एकदा . आज बघ कसे डिच करून गेली आपल्याला "

"असुये दे ग. तुझी काय ती काम आटोपली कि आपण जरा खरेदी करू ,तुझ्यासाठी . काय घायचे ते ठराव "

" वाह , आज काय एकदम मस्त मूड दिसतोय "

"हो आहे खरा"

गाडी चालवताना सहज विषय काढून आकाश नि   अनुला  विचारलाच रूम बद्दल . 

"काय मग , अनु , काय काय प्लानिंग रूम सजावटी बद्दल , इरा नि रूम खाली केलीये . खर तर तिचा फार जीव आहे त्या रूम वर , म्हणजे तिची घरातली फेवेरेट  जागा आहे ती "

" हो अरे , म्हणजे ती काही बोलली का तुला ?"

"कशा बद्दल ?"

"अरे हेच रूम बद्द्ल "

"नाही,  का ग ?"

"अरे काही नाही , म्हणजे तसे सांगण्या सारखे किंवा न सांगण्या सारखे काहीच नाहीये . काय झाले कि मध्ये मी आपल्या घरी आले होते न , तेव्हा मी आणि अनु गप्पा मारत होतो , तर सहज बोलणे झाले . आजी म्हणत होत्या कि आई बाबा ची रूम आपण घेवू आणि आई बाबा दुसरऱ्या  बेडरूम मध्ये शिफ्ट होतील. मी म्हणाले कि मला वाटले कि हीच रूम आमची असेल , म्हणजे तुझी रूम तीच आपली नाही का . कारण तशी ती रूम मोठी आहे आणि छान view  पण आहे . मग इरा च म्हणाली कि आवडली असेल हि रूम तर तुम्ही घ्या हि आणि ती शिफ्ट होईल दुसऱ्या  रूम मध्ये . तसे पण तुमचे घर इतके मोठे आहे कि , बाकीच्या खोल्या बंदच  असतात. मग इरा म्हणाली कि जर चेंज  करावे लागेल इंटिरियर , तर मग मी लगेच रूम रिकामी करते , काम सुरु करता येयील . अरे कसली उत्साही आहे ती , लगेच आई बाबा शी बोलून , माझ्या सोबत आली पण  डेकोरेटर कडे आणि काम पण सुरु केले . मला म्हणाली दादू ला सांगू नको "

"हं "

"अरे मला वाटले . इरा बोलली असेल तुला "

"नाही तिचे काही बोलणे नाही झाले माझ्याशी तसे, कारण काळ मी तुला भेटायला आलो आणि सकाळपासून हीच गायब आहे . तसे मी विचारले तिला कि रुम का शिफ्ट केलीस तर मला म्हणाली गम्मत आहे नंतर सांगते . ती काय पण म्हणेल ग , कि तुम्ही हि रूम घ्या वगैरे , तुम्ही कशाला ऐकता  ग तिचे  "

"अरे पण आकाश , ती आपण हून म्हणाली आणि मला पण आवडली होती ती रूम आणि आई पण म्हणाल्या कि खोल्या जास्त आणि माणसे कमी , इरा ला जिथे हवे तिथे ती राहू शकते आणि तसाही २-३ वर्षांचा तर प्रश्न आहे . इरा कदाचित पीजी करायला बाहेर पण जाईल  आणि इथे असली तरी तसे काय बिघडत नाही , इतके मोठे घर आहे . आणि आज न उद्या ती पण लग्न होवून जाईलच कि "

"बाप रे , केवढा पुढचा विचार आणि काय ग सारखे इराच्या लग्नाचे किंवा बाहेर जायचे हे काय काढलाय तुम्ही "

"तुम्ही म्हणजे ?"

"तू आणि आई नि . ती पण असाच काही तारो म्हणत होती "

अरे म्हणजे काय  इरा काय अशीच आयुष्यभर सोबत राहणार आहे काय आपल्या ?मोठी झालीयए ती आता , " 

"अरे पण इतकी पण मोठी नाहीये ती . आणि जर तिला लगनच करायचे नसेल किंवा साम्ह्जा तिच्या होणाऱ्या  जोडीदार कडे त्याचे घर नसेल , तर ते आपल्या घरात राहू शकतात , मला तर आवडेल बाबा . मी असाच मुलगा शोधतो . आणि जर तर डॉक्टर  असेल तर प्रश्नच नाही , हॉस्पिटल ला पण मदतच होईल न "

"काही पण आकाश , असे कसे होईल . म्हणजे असे नसते कधी ."

"का असे झाले तर काय हरकत आहे . बरे घराचे राहू दे , पण डॉक्टर  असेल तर बरे होईल न , म्हणजे आई बाबांना  काळजी नकोच . तू , इरा आणि तो , म्हणजे आमची परंपरा सुरु राहील "

"हं , तशी आता आईना काळजी नाहीये , मी जोइन झाल्या पासून "

"ते आहे , पण तू पण नवी आहेस न अजून आणि आई बाबा तसे फिट  आहेत , काम करायला . खर तर मी डॉक्टर व्हावे अशी त्यांची इच्छा  होती , पण माझी इच्छा  पण ऐकली त्यांनी . आणि इरा आहेच कि त्यांचे स्वप्न पूर्ण करायला . ती rank होल्डर  आहे, आणि हुशार, समंजस , आणि संवाद कौशल्य , चांगली डॉक्टर होईल ती "

" नक्कीच . पण आज काल  खूप struggle  आहे अरे . आपला सेट अप  जुना आहे आणि आई बाबा नि खूप नाव करून ठेवलाय , म्हणून खूप शिकायला मिळतंय "

 "अग , आई बाबा तरी खूप नंतर . खर तर आजी सांगते कि आजोबा आणि तिने जेव्हा दवाखाना सुरु केला न तेव्हा सुरवातीला खूप त्रास झाला . त्या काळी पण आजी डॉक्टर होती , आणि नंतर माझा काका . तसा लवकर गेला तो पण मला थोडा थोडा आठवतोय . बाबा ला तर डॉक्टर व्यायचे नव्हते, पण काका त्याचा रोल  मोडेल म्हणून तो झाला . आणि आई तर खरे , हुशार पण तिची परिस्थिती पण न्हवती . आमच्या हॉस्पिटले मध्ये तिचा भाऊ होता  admin ला . काकाचा मित्र तो . काकाला कळले कि आई खूप हुशार आहे आणि तिला डॉक्टर व्यायचे आहे . त्या;अ अगदी बहिणी सारखी ती म्हणून मग काका नि माझ्या आजी आजोबाना सांगितले आणि तिचा मेडिकल चा खर्च केला सगळा . आणि मग हॉस्पिटल  मध्ये ती जोइन झाली आणि बाबाचे आणि तिचे जमले . आणि मग काय , आपली सारखाच , शुभ मंगल सावधान. मग काही वर्षात काका गेला आणि त्या धक्क्याने आजोबा पण . जावू दे . तुला तर सगळे सांगितले न आजीनी परवा  "

"हो रे , सांगितले . माहितीये मला सगळे आणि माझ्या साठी ओके आहे सगळे त्यात काय . "

"गुड . बर चल तुझ्या साठी जर खरेदी करू "

अनु आणि आकाश नि बरीच खरेदी केली , अनु नि आठवणी ने इरा साठी पण घेतले बघून आकाशाला बरे वाटले . सकाळ पेक्षा त्याचा मूड बरा होता, पण काही वेळेच , जाता जाता अनु म्हणालीच 

"अरे , तू उद्या आहेस न , मग येतोस का सकाळी , मी माझी वेळ  सांभाळून तुला कळवते हवे तर "

"नाही , उद्या नको , मला इरा आणि निमिष  बोलायचे आहे , मला त्यांना पण वेळ दिला पाहिजे "

"अरे पण , ते काय असायचे कि नेहमी तुझ्या सोबत , इतके दिवस लहान असल्या पासून , हवे तर आपण सगळे एकत्र जावू "

"नको , मला फक्त त्यांना भेटायचे आहे , तुला कसा भेटलो न तसाच आणि एकत्र असायचे म्हणशील तर आत आपण सुद्धा आहोतच कि इतर जन्मभर "

"अरे पण , आई म्हणत होत्या कि  हॉस्पिटल ची अजून जबाबदारी येयील तुझ्या वर मग तुला वेळ नाही मिळणार , म्हणून मग "

"असू दे , त्यातूनहि जमले तर थोडा वेळ आपण सगळे जावू बाहेर आणि हो या पुढे प्लीज मला जे काय असेल ते सांगा तुम्ही लोक , हे रूम चे जे काही आहे ते काय मला पटले नाहीये "

"ठीक आहे , मग संग तूच इराला कि आम्हाला ती रूम नकोय "

"मी असे म्हणालो नाहीये , मी फक्त इतकाच म्हणतोय कि मला पण  सांगत चला  इतकच. आणि पाहिले मी इराला   झापणार आहे , फार मोठी झाल्या सारखी वागते ती आणि तुम्ही तिला खात पाणी घालतंय . जावू दे . भेटू उद्या जमले तर "

"बरे , बाय "

आकाशला बाकी काही प्रोब्लेम नवता , पण अनु उगाच चिडली आणि म्हणाली कि सांग  आम्हाला ती रूम नकोय . इरा पण हट्टी  आहे , पण आई ला आणि अनु ला कळायला हवे कि ती तिची रूम आहे . आज्जी शेजारची आणि वेगळी  रूम हवी म्हणून गोंधळ घातला होता पोरीने लहान पणी , आणि मग तिला कधी कधी एकटे वाटायचे किंवा भीती वाटली तर मी जायचो त्या रूम मध्ये . मग हळू हळू शिफ्ट च झालो मी पण तिथे . लहान पणीच्या किती आठवणी , खेळणी , पुस्तके सारे काही जपून ठेवले होते त्या रूम मध्ये आपण . माझे लग्न ठरल्या वर इरा म्हणाली पण , कि आपली दोघांच्या मुलांसाठी आपण हि खोली राखून ठेवू नंतर , या खोली मधले बालपण जपायचे आहे मला . कसली आवडली होती मला तिची कल्पना . आणि अनु ला  वाटले हि खोली माझी असे . माझी नाही इराची होती , किंवा आमच्या दोघांची होती ती , एक क्षणात इत ती द्यायला तयार झाली , आणि मला न विचारता , सांगता . तिचे त्या खोली बद्दल चे स्वप्न , मला नाही जपता आले . असे कसे होवू शकते . भावंडामध्ये  सगळ्या गोष्टींची वाटणी नसते , हे तुला - हे मला अशी . ती खोली आमच्या दोघांची होती , आणि म्हणूनच मला ती माझ्या एकट्याचा वाट्याला नको होती . जसे आपण आई बाबा , आजी आजोबा त्यांचे प्रेम आणि आठवणी नाही वाटून घेवू शकत तसच हे पण . इराचे किती प्रेम आहे आपल्या वर आणि मन पण किती मोठे आहे . 

आकाश घरी पोचला तरी काय माहित या एका छोट्या गोष्टीनी त्याचे मन उदास होते आणि इरा न्हवती तर आणखीनच उदास होते , तो तिच्या नव्या रूम मध्ये राहत होता सध्या . हि पण रूम छान होती , तसे तर त्यांचे घरच छान होते . पण आकाश येणार म्हणून तिने त्याचं आवडीची फुले रूम मध्ये ठेवली होती . तो सहज रूम मध्ये पुस्तके उलटी-पालटी  करत होता आणि त्याला औषधा ची लिस्ट पडलेली दिसली , वर इराचे नाव होते . विनिता मावशी कडून औषधे घेतली हिने , काय झाले होते मागच्या , महिन्यात फोन वर एक दिवस आड बोलायची आम्ही , आई पण काही नाही बोलली आणि इरा पण आणि अनु पण . न राहवून त्याने विनिता मावशीला फोन केला 

"काय ग कशी आहेस ?"

"बरेच दिवसांनी आठवण झाली तुला , आता काय बायको येणार म्हणजे आम्हाला सुट्टी "

"असे नाही ग , आणि काय ग तू स्वतचे क्लिनिक सूर केलस का "

"हो रे , म्हणजे संध्याकाळी घरीच जर , हॉस्पिटल मध्ये फक्त सकाळीच जाते मी , होत नाही आता मला तितकसे 

  आणि किती दिवस कष्ट करायचे . नव्या लोकांना संधी नको  द्यायला "

"म्हणजे , आणि मला कुणीच नाही बोलले हे , अरे काय चालले  हे , आलाय पासुन नवीन नवीन काही तरी "

"अरे तसे काही नाही , मला जर कंटाळा आला आहे , तुझी आई तर मला सोडायलाच  तयार न्हवती म्हणून सकाळी यायचे असे ठरलाय . अरे नोकरी करणार्याला retirement असते , आम्हाला काय . म्हणून मीच ठरवलंय . आणि अरे मी संध्यकाळी फक्त ठराविक लोकांना  कन्सल्ट करते , ज्यांना बाहेर परवडत नाही त्यांना . "

"आणि इराला पण का ? काही औषधा ची यादी दिसली , म्हणून विचारतोय "

"अरे काही विशेष  नाही . तिला जर ३-४ दिवस ताप होता . म्हणून आली माझ्या कडे. मला म्हणाली घराचे डॉक्टर नकोत , औषधांचा आणि पथ्याचा मारा करतात , त्या पेक्षा तू बरी , डॉक्टर लांब असेल तर जरा बरे असते , नाही तर मला रूम च्या बाहेर पण पडता यायचे नाही . काही नाही रे , दगदग आणि जर बोर झाली असेल , तू नाहीस  , आता आई असते तुझी पण आता तुझ्या लग्नाची  तारीख पण ठरेल मग तिची पण गडबड असते रे . आणि हिला तरी कुठे वेळ असतो, अभ्यास , मित्र मैत्रिणी . तरी निमिष आहे इथेच म्हणून बरे आहे म्हणाली . अरे रूम बदलाली , तर सवय नाहीये म्हणून जर झोप झाली नाही असे म्हणत होती . काळजीच काहीच नाही .  "

"बरे , पण तरी मला सांगायचं न तिने फोन वर . रोज काय भाजी खाली ते सांगते आणि हे "

"अरे उगाच तुला काळजी म्हणून नसेल बोलली . इतकाच . आता ओरडू नको तिला "

"नाही ग , आणि ओरडायला भेटू तर दे "

आकशाला आल्या पासून अस्वस्थ वाटावे अश्याच घटना होत्या सगळ्या . निमिष पण बोलला नाही आपल्याला काहीच . निमिष ला सांगतो या पोरी वर लक्ष ठेवायला अधून मधून आणि आई ला पण सांगायला पाहिजे कि इतके दिवस मी होतो आणि आजी पण होती सो तशी गरज न्हवती . म्हणजे आई चे पण लक्ष असायचे पण तिला रोज बारीक सारीक गोष्टी नाही बघायला लागायच्या . पण आता मी पण नाहीये इथे आणि माझे लग्न ठरलाय तर एवढे त्याच्याच मागे लागण्या सारखे काय आहे त्याच्या आणि इरा हुशार आहे , समंजस आहे म्हणून ठीक , पण तरी थोडे लक्ष नको का तिच्या कडे. ती मुलगी बडबड खूप करेल पण त्रास असेल कसला तर कुणाला कळायचा नाही अगदी आई ला सुद्धा सांगणार नाही . आकाश ला झोप लागली 

"दादू उठ , चहा केलाय मी , लवकर उठ "

"इरा, तू कधी आलीस आणि मला न सांगता का गेलीस काल तू ?"

"स्टोरी आहे मोठी , नंतर बोलू, तुझा लाडका निमिष पण येतोय , आता इकडच . मी आवरते  "

"इरा , एक मिनिट , मला खूप विचारायचे आहे तुला "

"अभी के अभी ?, चहा पिताना नाही का चालणार ?"

"नाही , आता "

"हे बघ , काल  जाने खरच गरजेचे होते आणि रूम बद्दल म्हणशील तर , मला वाटले ते मी केले , इतका अधिकार आहे मला या घरात , आता हा विषय नको , "

"आणि आजारी होतीस त्याचे काय ?"

"त्याचे काय , औषध घेतले बरी झाले आणि तुला नाही सांगितले कारण उगाच कशाला तुला त्रास , तू  इअक्दे आला असतास पळत "

"मग त्यात काय झाले , यायला नकॊ गरज असेल तर "

' हो पण , गरज सगळ्यांना असेते न , आईला , बाबांना , अनुला सुद्धा , तेव्हा नाही तू येत हातातले काम टाकून "

"इरा , काही तरी काय , मी प्रत्येक खेपेस त्यांच्या साठी पण आलोय ना . पण तुझ्या बाबतीत जेव्हा मला वाटेल माझी गरज  आहे तेव्हा मी येणार , मग बाकीच्या लोकांना,.  अगदी तुला  सुद्धा ती गरज नाही असे वाटले तरी. एक लक्षात ठेव इरा , मी फक्त भाऊ नाहीये तुझा , माझ्या पासून काही लपवायचे नाही कधीच . कसे सांगू मी तुला , "

"अरे हो , कळले , नाही होणार आता असे , पण आवर निमिष येयील आणि अनु सुद्धा "

"तिला का बोलवले आहेस ? , असू दे . "

इरा आवरून खाली आली , अनु , निमिष आणि आकाश गप्पा मारत होते . 

"इरा किती गोड दिसातीयेस "- अनु 

"मस्का बाजी ,अरे नवऱ्याची बहिण , महत्वाची बाबा. काय म्हणा हा अनु  वाहिनी , तुम्ही हुशार खऱ्या "- निमिष 

"गप रे , निमिष , उगाच काय ?"- इरा 

"इरा, एक विचारू का ग ? मी आणलेले  ते कानातले तू घालत नाहीस का आता . अग , अनु ला तसलेच आणायचं विचार आहे माझा मुंबई हून , म्हणून लक्षात आले कि outdated  आहेत ते आता "

"नाही रे , म्हणजे आहेत ते कुठे तरी असेच , लक्षात नाही आता . शोधून ठेवते "

"एक मिनिट इरा , ते किती महाग आहेत माहितीये न तुला आणि तू असे कुठे पण ठेवणारी नाहोयेस "- निमिष 

"निमिष, तू यात पडू नको हा उगाच , मी आणि माझा भाऊ बघून घेवू काय असेल ते "- इरा 

ते चोघे बाहेर पडले ,  थोड्या वेळानी या मुली काही तरी खरेदी करत होत्या , आणि आकाश आणि निमिष कॉफी शॉप  मध्ये बसून होते . 

"आकाश , तुला एक सांगू . मला असे वाटतय कि ते कानातले अनु कडे आहेत .  मला पहिली सरखे वाटतात . खरे तर माझ्या लक्षात नसते आले पण मध्ये एकदा , मी आणि इरा असाच बाहेर आलो होते आणि अनु भेटली तर इरा तिला म्हणाली कि तुला छान दिसतात बघ हे इरिंग. मला तेव्हा  इतके काही लक्षात नाही आले . मी इरले नंतर विचारला तर म्हणाली कि अरे पर्व अनु आली होती तेव्हा गपाप सुरु होत्या , गिफ्ट्स वगिरे .  तेव्हा ती इरली म्हणाली कि तुझी कडे क्लासी  असते सगळे , मस्त आणतेस तू . तर इरा तिला म्हणाली कि अग मला तर आवड पण नाहीये पण आधी आईची आणि नंतर आकाश ची हौस. तुला काही हवे असले तर घे यातले यातले . मग अनुला त्या earrings आवडल्या आणि इराणी देवून टाकल्या   "

 "मग मला का नाही सांगितले . म्हणजे मगाशी विषय निघाला तेव्हा पण आणि काळ माझे अनुचे बोलणे झाले झाले तेव्हा पण अनु नि काहीच नाही सांगितले आणि अनुला काय कमी आहे रे , एकुलती एक आहे ती . मला माहितीये कि तिला पैशाचे काही नाही विशेष ."

"हो ते मात्र आहे , ती तशी नाहीये . पण अरे हारच आवडले असेल आणि इराणी दिले न आपणहून मग ?"

"अरे पण का , मी आणले होते न तिच्यसाठी . मी आईला पण हेच म्हणतोय कि जे इराचे आहे ते इराचे  आहे आणि जे अनुचे ते अनुचे "

"आणि तू ?"

"मी अनुच होणारा नवरा , सहजीवी आहे आणि इराचा भाऊ आणि बरा काही आणि विचारले नाहीयेस पण सांगतो तुझा मित्र . आणि मी अनु वर कधीच अन्याय नाही केलाय इरा मुळे किंवा तुझ्या मुळे  . आणि रूम किंवा कानातले किंवा हॉस्पिटल या मधले जे काही झालाय त्यात माझी काहीच हरकत नाहीये . फक्त हे सगळे माझ्या पासून लपवले याचा त्रास होतोय मला . आई नि लपवले आणि इरा नि पण , आणि सगळ्यात महत्वाचे म्हणजे अनु नि . मला नाही आवडत लपवा छपवी आणि विषय निघाल्यावर  पण तिने सांगू नये . एक सांगू , जेव्हा लोक जाणून बुजून एखादी गोष्ट करतात आणि जेव्हा त्यांना त्याचा गिल्ट  वाटतो न तेव्हाच ती लपवतात . मला वाटले इराला तिची स्पेस हवीये , खर तर तीच माझ्या साठी स्पेस तयार करतीये आणि जपातीये आणि ते करताना ती मला ते कळू देत नाहीये , आणि अनु नि काही मागितले आणि इरा नि दिले तर कदाचित  मला आवडणार नाही आणि मी आणि अनु मध्ये वाद होतील म्हणून मला टाळणे हे इराचे  गिल्ट . हे रूम आणि इरिंग चे अनु नि कसे काय स्वीकारले , कदाचित या सगळ्यावर म्हंज घर , हॉस्पिटल आणि माझ्या वर तिचा जास्त हक्क आहे आता , हे दाखवताना ती अशी वागतिये पण ते कदाचित तिला पण पटत नसावे , म्हणून अनुचे गिल्ट . पण आईचे काय , तिच्या वर तर इराच हक्क आहे न अनु पेक्षा , अगदी तिच्याच भाषेत बोलायचे तर . आणि बाबा न बरे चालतंय हे सगळे . गोष्टी छोट्या च आहेत , पण मला त्या वेगळ्या दिसत आहेत 

आई बाबा न तर कसलच गिल्ट  नाहीये , मग मला का नाही सांगत हे सगळे , त्यांना कसले गिल्ट  आहे?

आकाश भूतकाळात  अडकत चालला होता . तो भानावर आला होता , घड्याळ पहिले , खूप उशीर झाला होता . आता झोपावे , उद्या आई  तर नक्की भेटेल , आणि आता मला माहितीये कि तिला कसले गिल्ट  आहे ते 

क्रमश:

शीतल जोशी  

एक गोष्ट त्यांची पण - भाग ४

एक गोष्ट त्यांची पण - भाग ४ 

थोडेसे पूर्वीचे 

"निमिष प्लीज , हे बघ जे झाले ते झाले, आता उगच इराला  यातले काही सांगू नकोस , ती बिचारी आधीच किती वैतागली आहे , हि कसरत करताना . मला उगाच आलो असे वाटते , तुमचा एवढा आनंदाचा काळ आणि हा नात्यांचा ताण . न आता तिला हे काही सांगू नकोस "

"काय सांगायचे नाहीये  मला आकाश ?",- इरा न राहवून आतून बाहेर आली 

"काही नाही ग , आमचे गुपित आहे ते "- निमिष 

"पण ते माझ्या बद्दल , म्हणजे माझे नाव आले तुम्ही बोलताना ,  मला कळलाच पहिजे "- इरा 

"बर बाई , सांगतो, अग ,  आकाश मला सांगत होता कि , सांगू का आकाश ?"

"ए अरे निमिष , काय ठरलाय आपले , मग गप्पा बैस न "

"अरे , सांगतो रे , तशी पण ती शेरलॉक  ची fan  आहे , काळजी नको करो , मी सांगतो तिला , समजून घेईन ती "

"ए आता , पाल्हाळ नका  लावू तुम्ही दोघे , निमिष सरळ सांग  मला , नाही तर … मी बोलणार नाही , नको त्या पेक्षा लग्न cancel "

"अग  ए , सांगतो बाबा आकाश . अग  आकाश म्हणत होती म्हणजे सांगत होता कि त्याला किती गर्लफ्रेंड आहेस , म्हणजे आता कुणाचा नंबर आहे वगैरे . तुला आवडणार नाही म्हणून तुला सांगत नव्हतो आम्ही "

"अच्छा , म्हणजे दादुला खूप  गर्लफ्रेंड  आहेत , काय रे तुम्ही मोठे झालात आणि मी बालवाडी छोटा गट  का रे अजून  "

"म्हणजे , तुला काय म्हण्याचाय "- आकाश 

"ए हे बघ आकाश , तुला एखादी मैत्रीण असेल हि , म्हणजे तशी  खास किंवा जवळची पण असेल , more  than friend  वगैरे , पण आता हा विषय नव्हता . आणि यात माझ्या पासून  लपवण्या  सारखे काय आहे . नसेल सांगायचे तर नको सांगू , मी जाते परत "

"इरा , आता म्हणालीस ना  ग  कि बालवाडी मध्ये नाहीये आणि अजून तशीच चिडतेस , इडूली -चीडूली  सारखी . मीच सांगतो काय झाले , आम्हाला अनुचे आई बाबा भेटले . समोर आले , मग बोलावे लागल"- आकाश 

"नेमकी , नको ती माणसे भेटतात तुला आणि ज्यांना भेटायला पाहिजेस ते मात्र …"- इरा 

"इरा , हा विषय  आता इथेच बास. तस पण नमस्कार कसे आहात इतकाच बोलणे झाले.  बर तू इथे कशी आता "- आकाश 

"अरे , विनिता  मावशीने तुमच्या साठी डबा  दिला आहे .  ते खावून घ्या आणि आराम करा जरा . मग परत येते मी , जमले तर आई बाबा पण येतील "

इरा गेली . निमिष ला वाटले कि आकाश नि खरे सांगितले , पण किती शांत पणे  आणि विषय हि बदलला , पण ते आता भेटायला नको होते . आता त्याच्या डोक्यात परत , अनु , ठरलेले आणि मोडलेले लग्न , आणि सगळेच दुष्ट चक्र . हा इरा पासून काही सुद्धा लपवून ठेवत नाही , पण अनु बद्दल चे त्याचे गुपित मात्र  त्याने लपवून ठेवले आहे . आणि  कुणालाच ते इराला सांगता येणार नाही . त्या भाबड्या पोरीला  एक प्रकारे आपण फसवतो आहे का ? पण  तिच्या आणि आपल्या सगळ्यांच्या हिताचे आणि सुखाचे आहे ते 

निमिष चे खरे होते , अनु चे आई बाबा भेटले आणि आकाश भूतकाळात गेला म्हणजे ओढला गेला . त्याच्या  आवडीचे पदार्थ असूनही , त्या चवी पेक्षा , आठवणीची चव कटू होती बहुतेक 

अनु , आकाश आणि निमिष वर्ग मित्र . म्हणजे अनु तशी त्यांची काही खास मैत्रीण नव्हती . पण मैत्रीण होती . तिला आकाश आवडत होता आणि तिला बरोबर माहित  होते कि आकाश ला आपल्या बद्द्दल अगदी आपणहून प्रेम नाही जाणवले तरी त्याला कसे आपले से करायचे ते . तशी ती  हुशार होती , महत्वाकांक्षी  होती ,  आणि चांगली होती , सगळ्यांच्यात मिळून मिसळून .  आकाश च्या घरी तिचे येणे - जाणे  होते . आणि आकाशाच्या आईची ती  fan  होती . तिला त्यांच्या सारखे व्ह्यायचे होते , डॉक्टर . आकाशच्या घरी पण  ती छान मिसळलि  होती , आकाशाचे आई बाबा , आजी आणि इराला  पण ती आवडायची . पण आकाश च्या मनात काय होते ते मात्र तिला कळा नव्हते .  तिने पण ठरवले कि आधी शिक्षण आणि मग बघू .  आकाशाला डॉक्टर व्हायचे  कि नाही हे पण तिला माहित न्हवते . खर तर आकाश - निमिष -इरा हे त्रिकुट होता आणि ते त्याचा  चौकोन करायला तयार न्हवते , म्हणजे मुद्दामून नाही , पण त्यांचे गुळ पीठ छान जमले होते  म्हणून अनुला घीस्खोरी करता येत न्हवती . अनु च्या गप्पा असायच्या पण आकशा पेक्षा इरा सोबत किंवा आकाशाच्या आई सोबत 

"अनु, तुला पण डॉक्टर च व्हायचे आहे न ग ?"- शाळेत जाणारी इरा , अनुला विचारात होती 

"हो ,. आणि मला पण म्हणजे तुझा दादू पण डॉक्टर होणार वाटते "

"त्याचे तसे ठरले नाहीये अजून , पण माझे ठरलय , मी डॉक्टर होणार आणि अगदी आई सारखीच. दादू म्हणतो मला कि तू काय बाई  होशील , हुशार आहेस  " 

"मग आहेसच कि तू हुशार , आकाश चे बरोबर आहे "

"खर सांगू का तुला अनु , आकाश जास्त हुशार आहे , त्याचे प्रेम आहे न खूप माझ्या वर , म्हणून त्याला वाटते कि आपली बहिण लई भारी . पण मला ना कधी कधी वाटते त्याच्या सारखे व्हावे . एकदम कुल आणि हुशार आणि मस्त एकदम . :). त्याचे राहू दे , तू डॉक्टर झालीस न कि आमच्या हॉस्पिटल ला च ये , मग थोड्या वर्षांनी मी पण येयीन आणि मग मस्त बघ एकदम . रोज भेटू आपण ."

"पक्का इरा , नक्की असाच करू . आकाश आला तर माझा निरोप सांगशील न त्याला आणि निमिष ला पण संग म्हणव . चल भेटू परत , बाय "

"हो मी सांगेन त्यांना तुझा निरोप , बाय "

आकाश नि रिसर्चला जायचे ठरवले  आई बाबान विशेष पसंत नव्हते ,पण तेवढी मोकळीक होती त्यांच्या घरात. इराला मात्र आपला भाऊ डॉक्टर च व्हयला हवा होता म्हणजे त्यांना एकत्र practice  करता आली असती . निमिष चा घराचा व्यवसाय होता आणि त्याला लहान पण पासून त्यात रस होता , म्हणून त्याने engg  ला प्रवेश घेतला . अनु मात्र डॉक्टर च होणार होती आणि तिनी तीच वाट निवडली . पण कसे कुणास ठावूक हे ऋणानुबंध टिकले . 

आकाश , पुण्यात येवून जावून असायचा , पण अनु नि मात्र घरी येणे -जाणे  ठेवले होते आणि आकाश ला पण ती अधून मधून भेटायची . तिला मनापसून आवडला होता तो आणि हळू हळू हे सगळ्यांच्या लक्षात येत होते . तिच्या आई वडिलांना आणि आकाशाच्या पण . त्यांना सगळ्यांना हे मान्य होते , आता प्रश्न होता आकाशाचा , त्याला लगेच विचारण्यात अर्थ नव्हता , त्यामुळे कुणीच  काही करू शकत नव्हते . 

इरा पण बारावी नंतर मेडिकल  ला गेली . आणि बघता बघता आणि दोन वर्षे निघून गेली . अनु नि आकाशच्या आई ला जोइन केले . आता आकाशाला विचारावे असे सगळ्यांना वाटत होते , पण कसे . म्हणजे आकाश चे काही सांगता येत नाही , त्याचे ठराविक मित्र मंडळ आहे , आणि कुणी मुलगी त्याच्या आयुष्यात नाही , पण अनु बद्दल तो असे काही व्यक्त झाला  नाही , असे आकाशच्या आई ला वाटत होते . मग परत इराच मध्ये पडली , 

" आई , मी विचारते ग त्याला , हळूच  गप्पा मारताना "

"झाले , तू विचारणार म्हणजे , तो आणखी आम्हालाच ओरडेल . इतक्या लहान मुलीचे बघ काय चाललाय , तुमचे लक्षच नाहीये घरात , इरा बघा काय बोलतीय , एवढीशी आहे …. "

"ए आई त्याचे पुरे , आता मला बॉय फ्रेंड असेल अश्या वयात आहे मी , लहान थोडी न आहे . तू नको काळजी करू मी आणि घेते त्याला घोळात . आणि तसा हि त्याला जर दुसरे कुणी आवडत नसेल आणि समज अनु वर त्याचे प्रेम नसेल , तरी चांगली मुलगि आहे ती , त्यांच्या आवडी निवडी पण सारख्या आहेत आणि आपल्याला आवडते कि ती आणि मला पण पसंत आहे , हवे असेल तर फक्त साखर पुडा करू आता , "

"इरा , तुझी स्क्रिप्ट तयार आहे कि अगदी , आणि मुद्दे सूद . ठीक आहे मी बाबा आणि आजी शी बोलते , तो पर्यंत काही गडबड  नको करू . आकाश हो म्हणला  तर बराच होईल बाई . मुलगी पण चांगली आहे आणि मला हॉस्पिटल मध्ये पण घराचच माणूस होईल "

"हो न , आणि काही वर्षांनी मी पण असेंच कि , आपण सगळेच घराचे , मस्त न. ए आम्ही दोघी पण तुअम्च्य सारखे कॅम्प  घेणार, मम्मा , मला न अगदी तुझ्या  सारखे व्हायचे आहे , लोक म्हणतील बघ कि आई सारखीच आहे अगदी इरा म्हणून  "

"इरा , आधी डॉक्टर तो हो मग पुढचे पुढे आणि झोपायला जा आता "

कसे काय माहित पण , इरा नी , आकाश ला  पटवले . म्हणजे तसा तो  अनुच्या प्रेमात वगैरे न्हवता , पण अनु चांगली मुलगी होती , तो तिला ओळखत होता आणि मुख्य म्हणजे घरच्यांना पसंत होती , पण त्याला लगेच लग्न करणे शक्य न्हवते , कमीत कमी वर्ष भर तरी , पण तो हो म्हणाला 

इरा खूप खुशीत होती , साखर पुड्या ची तयारी करायला तिने आई ला खूप मदत पण केली होती . अनु सोबत आणि आकाश सोबत तिने खूप खरेदी पण केली होती . साखरपुडा छान झाला आणि नाते पक्के झाले . आकाश अधून मधून मुंबई हून पुण्यात येत असे . आणि आला कि , 

"इरा , चल  , बाहेर जायचय , अवर लवकर , तू मी अनु आणि निमिष "

"ए तुम्ही जा न , मला  नाही जमणार रे , तुमचे काय बाबा , आता तुम्ही बर्या पैकी सेट आहात , माझे अजून शिक्षण नाकी आहे . खरच नाही जमणार , खूप अभ्यास आहे "

"इरा , तुला विचारून ठरवले होता न , तेव्हा तर नाचत नाचत हो  म्हणालीस , आता काय झालाय , आणि तुला दुसरे काही काम नाहीये , तुला बरे वाटतय न "

"हो रे , वाटतय आणि खर तर मला माझ्या फ्रेंड्स सोबत जायचंय , प्लीज . "

"ठीक आहे , हे बघ निमिष चा प मेसेज आलाय , नाही जमणार म्हणून , काय यार तुम्ही लोक . इतक्या दिवसांनी आलोय मी आणि तुम्हाला वेळच नाहीये ,"

"दादू , हे बघ उद्या चा वेळ  तुझ्या साठी म्हणशील तेव्हा , पण आता जा तू , ती अनु वाट बघत असेल ,म्हणजे प्यार भर इंतजार ………।  हे झार , लवकर जा आणि तिचा इंतजार खत्म कर "

"इरा , फालतू बडबड बंद कर , उद्या बघतो तुला "

आकाश गेला . इरानिच निमिष ला पण  बेत cancel करायला सांगितले होते . तिला असे वाटत होते कि दादांनी फक्त अनुला असा पण वेळ द्यावा . आणि तिने तसे आई ला बोलून दाखवले आणि आई ला लगेच पटले , ती इराला म्हणाली सुद्धा कि मीच आकशा ला सांगणार होते ,. इतके दिवस ठीक होते , आणि तू पण आता मोठी झालीयेस कि तुला पण तुझे जग आहेच कि . आणि एक दिवशी तू पण जाशील कि या घरातून , मग काय करेल हा कि तुझ्या मागून याला पण पाठवयाचे . इरा फक्त हसली , तिला खर तर आकाश ला खूप  काही सांगायचे होते , आई जरी म्हणाली कि तुझे आता एक वेगळे जग आहे तरी , तरी आकशचे आणि तिचे असे एक वेगळे जग होताच कि . तिला वाटले , आई म्हणेल कि ग असे काही नाही अनु ला जसा वेळ देईल तो तसा तुअल पण देईल कि आणि आई अलीकडे एक दोन वेळा आपल्याला म्हणाली पण कि तू पण जाशील कि एक दिवस हे घर ,सोडून  म्हणजे लग्न झाल्यावर . हे काय आता नवीनच , पहिले शिक्षण आणि मग बाकी सगळे , अगदी हॉस्पिटल सुद्धा , असे म्हणणारे आई बाबा , हे काय एकदम . कदाचित दादू चे लग्न ठरल्या मुळे  आम्ही मोठे झालाय असे वाटतय  त्यांना :)

इरा , जर वेळ बाहेर जावून आली , जेवली आणि झोपायला गेली . आकाश आलेले कळले तिला , पण ती उठली नाही 

पण तिला काही अस्पष्ट आवाज ऐकू येत होते , आई आणि आकाश चे . खर तर आकाश इतक्या आवाजात काहीच बोलत नाही , आज काय झालाय . काही नाही आई नि परत लग्नाची तारीख वगैरे बोलणी सुरु केली असतील म्हणून वैतागल असेल , सकाळी करते मी मूड ठीक एकदम त्याचा , आणि इरा झोपली 

"आई , अनु सांगत होती ते खरय ?"- आकाश 

"कशाबद्दल ?"

"मी हॉस्पिटल मधल्या बदल बद्दल बोलतोय आणि तू तिला इतके involve  का करून घेतीयेस आता पासून "

"अरे आकाश , असे काय . ती आपलीच तर आहे आता आणि तू पण नाहीयेस.  मला आणि बाबांना व्याप नाही झेपत आता आणि आम्हाला बाकीचे कॅम्पस घायला जावे लागते , ते आवडते आम्हाला "

"मान्य , ती आपली आहे , पण होणार आहे आणि विनिता मावशी आहे न , आणि आता एक दोन वर्षात इरा पण येयीलच  कि हाताखाली . आणि तुझे काय असे वय झालाय . मला काही पटत नाहीये हे "

"हे बघ , आकाश,  विनिता आहेच आणि मान्य कि ती पण घरच्या सारखीच आहे , आणि इरा चे काय रे , ती लहान आहे अजून आणि पुढे PG करणारे कि आणि काही , ते ठरले नाहीये , आणि  लग्न होवून दुसरी कडे  गेली म्हणजे किंवा कुठे तरी जाईल पहाडात , practice करायला , तिच्या रक्तातच आहे ते "

"आई , ठीक आहे , पण ए दोन वर्ष काय ते कळेलच न आणि लग्न झाले तर ती हॉस्पिटल मध्ये येवूच शकते कि इरा  , शेवटी हॉस्पिटल आजोबांचे आहे , ते चालवायला आपले कुणी तरी हवाच कि . मला अजून हि असे वाटतय कि अनु नवीन आहे , आणि तिचा स्वभाव चांगला आहे पण थोडा उतावळा आहे आणि महत्वाकांकशी . तिच्या साठी हे सगळे नवीन आणि अप्रूप आहे , अजून हि विचार कर . आणि एक लक्षात ठेव माझे आणि इराचे एकाच रक्त आहे , आम्ही पहाडात जावू नाही तर आणि कुठे , आणि ती जाईल  तर मी पण जावू शकतो., बाबा किंवा आजी समोर प्लीज हे असे  बोलू नको आणि . असो मला काय वाटले ते सांगितले  "

"आकाश , तू पराचा कावळा करतोयेस . असे काही नाहीये . आणि तुझ्या बोलण्याचा मी विचार करेन आणि इराचे म्हणशील तर मला इतकाच म्हण्याचे आहे कि ती लहान आहे तशी अजून . मुले किती पण मोठी झाली तरी आई साठी लहानच असतात . आणि मुलींची एक वेगळीच काळजी असते आई वडिलांना . तुला नाही कळणार , कारण तू इराचा भाऊ आहेस , आई वडील नाहीस . जावू दे , तू जा आणि झोप आता . आणि तुझे म्हणणे विचारात घेईन मी "

आकाश झोपायला गेला खरा , पण त्याला हे सगळे पटत न्हवते हे खरे , त्याला नेहमीच वर्तमानात जगायला आवडायचे , भूतकाळात  तो शिरायचा नाही आणि भविष्य ची काळजी करत जगू नये असे त्याला वाटायचे . अनु त्याला चांगली वाटत होती , पण काही काही गोष्टी मात्र त्याला पटत न्हवत्या . असे वाटत होते कि एखादे गाणे छान आहे , म्हणजे सूर ताल , लय अगदी सगळे छान आहे , पण काही तरी हरवले त्यात कदाचित भावच उमटत नाही  आहेत त्या गाण्यात , अनुच आणि त्याचे नात हि असाच होता का कदाचित 

झरझर सगळा भूतकाळ त्याच्या समोरून सरकत गेला आणि तो वर्तमानात आला . अनु शी लग्न मोडल्याचा दु:ख तर अजिबात न्हवते  त्याला आणि पश्चाताप तर अजिबातच नाही . इरासाठी , त्याच्या आयुष्यातला एक निखळ आणि निर्मल प्रेम समोर आणि आनंद समोर हे काहीच न्हवते . आजी असती तर तिला सारे कळले असते , आपल्या मनातले.   पण असू दे इराला तिचे प्रेम मिळतंय आणि निमिष इराला नक्की जपेल , आपण निम्म्या जबाबदारीतून मुक्त झालो आता , असे वाटले त्याला आणि स्वताशीच हसला तो आणि नकळत त्याने त्याचे आवडते गाणे लावले 

"  मुस्कराहट सी खिली रहती है आँखों में कही

 और पलको पे उजाले से झुके रहते हैं 

होंठ कुछ कहते नहीं, कापते होठों पे मगर

 कितने खामोश से अफसाने रुके रहते हैं-"

क्रमश: 

- Sheetal Joshi 

एक गोष्ट त्यांची पण - भाग तीन

एक गोष्ट त्यांची पण - भाग तीन 

थोडेसे पूर्वीचे , संगती लागावी म्हणून :

आकाश आणि निमिष बाहेर पडले . आकाश आजूबाजूला पाहत होता . ५ वर्षात बराच फरक पडला आहे कि शहरात पण"  . जाता जाता त्याला बरेच परिचित आणि खूप सारे अपरिचित अश्या खुणा दिसत होत्या . आणि इतक्यात त्याला ती,  दिसली तीच हि बाग   , आणि त्याला एकदम आठवले  , असे वाटले कि इरा  आहे त्या झोपल्यावर , त्याचे लक्ष जर इकडे तिकडे झाले आणि "इरा आआआ …. "  आकाश जोरात ओरडला , तेव्हाच नाही आता सुद्धा …… 

" आकाश , अरे काय झाले ……… इरा कुठे दिसली का तुला ? आणि इतका का घाबरून ओरडत आहेस ? काय झाले काय ? , पाणी पी थोडे , तुझ्या शेजारी आहे बघ बाटली "

"सॉरी , अरे काही नाही असच, असे वाटली कि इरा पडतीये खाली जोरात आणि मी पोचे पर्यंत …।"-निमिष 

 " अरे , तू इतका आणि तो पण असा विचार नको करू, आणि मध्ये कुठे इरा पडतीये वगैरे , लहान आहे का ती आत्ता , आणि हो माझ्या प्रेमात पडलीये आणि आता संसारात पडतीये म्हणून ओरडत असशील तर इराआआ---- ऐवजी आकाश सांभाळ असे तरी ओरड . पण खर संग न काय झाले कारण माझ्या पीजे वर पण हसत नाहीयेस मनापसून , बैचैन  का आहेस ?"

 "काही नाही दुल्हे बाबू , आपण  थांबलो खायला कि सांगतो "

"अरे पोचलोच कि आपण , मस्त पैकी मिसळ चापू आधी , मग ठरवू next काय ते "

आकाश आणि निमिष गाडीतून उतरले , खर तर निमिष  ला जाणवले कि काही तरी बिनसले पण नक्की काय ते  कळत नवते . अशी काय आहेत हि बहिण भावंडे , इरा पडतीये ह्या कल्पनेने पण हा केवढा बैचेन आहे , नाही तर आमचे भाऊ  खरेदी ला या म्हंटले तर आता वेळ नाही , मग वेळ नाही , तरी बरी नुसते खरेदीला मदत करायला यायचं , पैसे नाही खर्च कारयाचे आहेत . आकाश  ला विचारायला पाहिजे काय झाले ते , इतक्या वर्षांनी आलाय , थोडे मन मोकळे झाले तर त्यालाच बरे वाटेल 

"आकाश  , आता संग कि मगाशी काय झाले ते "

"काही विशेष नाही रे , ती दिसली "

"कोण ??????, म्हणजे तुझ्या इतक्या मैत्रिणी होत्या त्यातली कोण ?"

"काय रे तू पण , ती म्हणजे ती बाग . आम्ही जुन्या घरी राहायचो तेव्हा नाही का आपण सगळे जायचो ती …"

"आपण सगळे , नक्की न … खर तर आकाश  , तू बागेत जायचास तुझ्या लाडक्या बहिणी साठी आणि म्हणून आम्हाला खेळायला तिथे बोलावायाचास आणि  यायलाच लागयाचे, कारण  क्रिकेट चे किट , badminton ची राकेट हे सगळे तुझ्या कडेच होते न , बर ते जावू दे . बाग बघून ओरडलास "

"तुला आठवते का रे निमिष  , एकदा इरा झोपल्या वरून पडली होती त्या बागेत "

"हो , म्हणजे अंधुकसे आठवतोय , आपण जाम  घाबरलो होते , आणि तिला तुमच्या दवाखान्यात नेले होते . काका  ओरडले होते आपल्याला दुसर्या दिवशी । लक्ष कुठे असते तुमचे आणि लक्ष देत येत नसेल तर तिला अजिबात नेऊ नका वगिरे वगिरे "

"हो , अगदी बरोबर , अंधुक काय , स्पष्ट आठवतंय कि तुला "

"पण आकाश इतक्या वर्षांनी का आठवले तुला , आणि आठवले तरी इतके घाबरायला काय झाले आता ?, आणि तेव्हा पण काही फार लागले नवते "

'हो , फक्त चार टाकेच तर पडलेत , आणि सगळी लहान मुले अशी एकदा तरी पडतातच , त्यात काय इतके , इट्स ओके , अस आईनी ऐकवले रे मला ,. पण माझ्या साठी ते चा------र  टाके होते. तुला आठवतंय का कि आपण दवखान्यात  घेवून गेलो तील तेव्हा ती किती रडत होती आणि माझा शर्ट रक्ताने भिजला होता . अजून हि आठवते मला . आता विषय निघालाच आहे म्हणून सांगतो , लहान पाणीच्या काही काही आठवणी आपल्या पिच्छा सोडत नाही त्यातलीच हि एक , मला अह्जूनही असाच स्वप्न पडते कि इरा पडतीय आणि तिला वाचवायला कुणीच नाहीये आणि मी तिच्या पर्यंत पोचू शकत नाहीये   "

"अरे  आकाश , असे काय करतोयेस , आता किती वर्षे झाली त्या घटनेला आणि मला अजून हि कळात नाहीये कि त्याचा इतका का परिणाम झालाय तुझ्या वर . म्हणजे आपल्या प्रत्येकच्या आयुष्यात असे असतच कि कधी तरी किंवा आपली भावंडे पडलीये , त्यांना लागलाय किंवा खूप आजारी पडलीत , अगदी तू सुधा  पडला  होतास कि , हात मोडला होता तुझा , ते विसरलास , त्या मानाने इराला काहीच लागले नव्हते रे "

"हो , खरय . ए तुला आठवतंय का रे निमिष  , माझा हात मोडला होता तेव्हा मी इयत्ता ९ मध्ये  असेन आणि इरा असेल चौथी मध्ये , पण रोज माझे दप्तर कार पर्यंत स्वत : घायची , पेलायची नाही तरी , रोज डबा खायला पण आपल्या सोबत यायची , आणि रोज हट्ट करायची कि दादू मीच तुला भरवणार , खर सांगू तुम्ही सगळे खूप चेष्टा करायचा माझी , पण मला कधीच फिकीर नाही वाटली  त्याची ., का सांगू कारण आजी नंतर तसे मला कुणीच प्रेमाने भरवले नाही रे , म्हणजे आई कधी तरी असायची पण ती तरी काय करणार , तुला हॉस्पिटल , कॅम्पस या सगळ्यातून वेळच कमी मिळायचा . इरा माझी बहिण नाही , तर माझे कुटुंब आहे रे "

"ते सगळे खरय मित्रा , मला माहितीये आणि जाणवलय सुद्धा आणि म्हणूच इतक्या गोड मुलीशी मला आयुष्यभर एकत्र जगायचं , फार जीव लावते यार हि . पण इराच्या पडण्याचा अजुनही इतका प्रभाव का आहे तुझ्यावर ते सांग . विषय बदलू नको . म्हणजे त्या हि पेक्षा किती तरी अश्या गोष्टी आयुष्यात कळल्या आहेत तुला , ज्याने तू असा अस्वस्थ झालास तर मी समजू शकतो "

"विचारतोच आहेस तू निमिष  म्हणून सांगतो , कदाचित तुझा पण दृष्ट्कोन कळेल मला. आपण दवाखान्यात गेलो इराला घेवून तेव्हा , मी तर घाबरलो होतोच , पण इरा पण घाबरली होती आणि नेमके त्या दिवशी च आई , बाबा दोघे पण दवाखान्यात  नव्हते , कॅम्प साठी जवळ  असणाऱ्या एका खेड्यात गेले होते , आणि आजी  पण बाहेर गावी गेली होती . टाके सुद्धा विनीता मावशीने घातले . मी  आई ला फोन केला  होता रे निरोप द्यायला , तेव्हा काय मोबाईल  नवते , पण तिला  निरोप मिळाला होता . ती विनीता मावशी सोबत बोलली आणि मग निरोप दिला कि संध्याकाळ पर्यंत पोचतेच आहे म्हणून . आमचच  हॉस्पीटल  त्यामुळे सगळ्यांनी सांभाळून घेतले रे . घरात काय आमचे नोकर चाकर असायचेच सोबतीला , म्हणजे घराच्या सारखेच होते , पण …मला वाटत होते कि हातातली सगळी कामे टाकून आई नि लगेच  यावे आणि इराला कुशीत घेवून विचारावे कि कशी आहेस बाळा , घाबरू नकोश वगैरे . आई आली म्हणजे तशी लवकर आली . इराला जवळ पण घेतले आणि मला ओरडली पण नाही , पण इतकच म्हणाली, तुला इराची जबाबदारी घायचो असेल तर घे नाही तर आम्ही आहोतच कि काही तरी व्यवस्था करू ,  बाकी काही नाही पोरीला काही झाले तर ….  तिच्या स्वरात काळजी होते रे , पण काही तरी नव्हते . एखाया दिवशी बघ भाजीत सगळे घातले तरी चव येत नाही आणि काय राहालीये ते पण काळात नाही , असे काही तरी वाटले मला . मग काय बाबा आले आणि शाळा घेतली आमच्या दोघांची , इराची पण . इरा , आणि मी आजी च्या खोलीत झोपनर होतो त्या दवशी कारण ती खालच्या मजल्यावर होती . मला उगाच वाटले कि आई पण इरा सोबत झोपेल , पण तिला काही तरी काम होते म्हणे , कसले तरी रिसर्च चे . मला काय वाटले कुणास ठाऊक , पण मी आई ला म्हणालो , कि थांब न आजच्या रात्री इथेच , कदाचित इरा उठली तर , तिला तूच हवी असशील  आणि तुला तरी झोप लागणार आहे का ? काय आहे ते काम इथेच कर , दिवा सुरु राहिला तरी चालेल आम्हाला . तसे आई नि काही आढे  वेढे घेतले नाहीत , ती थाबली , रात्री बराच वेळ जागी होती , मध्ये मध्ये उठून इरा कडे पाहत पण होती . सगळे होते पण तरी हि , माहित नाही , असे वाटले कि  काही तरी नाहीये या सगळ्यात , काळजी आहे , जबाबदारी आहे , प्रेम ?, प्रेम सुद्धा आहे पण आई ची माया थोडी आटली  आहे का ? म्हणजे आई वाईट नाहीये , पण आज आता ती इराची आई नाही तर पालक वाटतीये , कदाचित दिवसभर दमली असेल , आणि इतके काही जास्त लागले पण नाहीये , त्यात आई डॉक्टर म्हणजे तिला खरच किती लागलाय हे कळते ना म्हणून पण कदाचित ती …, "

"अरे , हो आकाश  पण तरी हे सगळे तुझे विचारच ना  आणि तुला नक्की काय खटकले , आई लवकर आली नाही हे का ?"

"नाही ,  ती कामात होती आणि इरा वर उपचार झाले होते आणि आजच्या इतकी दळण वळणाची साधने पण नवती तेव्हा , त्यामुळे ती या पेक्षा लवकर येवूच शकली नसती आणि ती विनिता मावशी सोबत दोन वेळा बोलली पण होती . मला काय खटकल माहितीये "पोरीला काही झाले तर ", मधला काळजीचा स्वर , काही तरी वेगळा होता , संकटात पडल्या सारखा आणि तिचे आपणहून रात्री न थांबणे . मी म्हंटल्यावर  लगेच थांबली ती , म्हणजे तिने तसे इराला झोपवले होते , पण तिने आपणहून थांबायला हवे होते . तेव्हा पासून मला पक्के डोक्यात बसले कि  आता   इरा माझी जबाबदारी आहे , तिच्या साठी कुणी थांबो अथवा न थांबो , मी आहे , माझ्या इरा साठी . नेहमीच त्या घटनेने मला ह्याची जाणीव दिली म्हण किंवा त्या एका प्रसंगात माझे आणि इराचे नाते बदलले असे म्हण , म्हणूच कदाचित आता इतके सगळी स्पष्टीकरणे  मिळून सुद्धा  हि ती घटना माझ्या मनात पक्की बसली आहे . कधी कधी हातातून काही निसटते आहे असे वाटले कि मला असाच स्वप्न पडते . आता कारण म्हणजे ती बाग इतकाच . जावू दे आपण फारच गंभीर विषयाकडे  वळलो, पण तू विचारलास मला बरे वाटले. कधी कधी प्रश्नाची उत्तरे मिळाली कि नवीनच प्रश्न समोर येतात , आणि उत्तरे बरोबर असून हि पटत नाहीत .    "

" मित्रा , काळजी नको करू , मी तुझ्या इराला कधीच दुखावणार नाही , जरा  भावूक झालोय म्हणून सांगतो , विश्वास ठेव "

"अरे ए आकाश , भावूक हो तू , पण एक लक्षात ठेव , दहेज मे  हम आ राहे है . मी काळजी गेईन असे म्हणून मला कटवु नको, कट  करून "

"नाही रे , तुला न कटवता , मिसळीचा कट  मागवतो  "

"अरे , दुपारी  कुठे जायचं रे आकाश  "

"मेनू ठरवायला, अरे तोच नेहमीचा हॉल ,तुझ्यावेळी ठरवले होते कि तेच रे …I am sorry , चुकून बोललो कि तुझ्या वेळी असे   "

"असू दे रे , बित गायी बात गयी ,आणि असे काही नाही , इरानि   सांगितलं मला कि लग्न केले आहे तिने …"

"इरा म्हणजे न , अवघड आहे , मी म्हंटले होते तिला कि आकाश ला काही बोलू नकोस . तू आधीच तिकडे एकटा , त्यात उगाच पुन्हा जुन्या आठवणी त्यापाणु कटू आठवणीना उजाळा कशाला द्या "

"नाही रे , इतके काही नाही  वाटत मला , आणि तसे पण जो काही निर्णय आम्ही  दोघांनी घेतले त्याचे वैषम्य नाही आहे मला . जे झाले ते योग्यच होते . माझे आणि तिचे आयुष्य एकत्र कधीच सुखाचे झाले नसते. न माझ्या , न तिच्या आणि ना …  कुनाच्याच . आई आणि बाबांना खूप मनस्ताप झाला, त्यांना मला समजून घेणे तेव्हा पण जमले नाही आणि आता पण त्यांच्या  आवाक्या बाहेरचे आहे सगळे .  आणि इराची तेव्हा पासून कसरत सुरु झाली , आई बाबा आणि मी अशी नात्यांची तारांबळ .  "

"अरे पण , तिला पण नकोच होते क हे लग्न , नाही तर तिने परत कशाला लग्न केले असते , ते पण प्रेम बिमात पडून . आणि मग आता काका काकुना काय प्रोब्लेम आहे , हे तर माहितीये न कि तू काय फक्त एक मार्गी लग्न मोडायचा निर्णय घेतला नव्हतास "

"निमिष , फक्त ते आणि तितकाच कारण असते तर मग कशाला , आमच्या या नात्याला खूप कंगोरे आहेत आणि म्हणूच गुंता पण मोठा आहे . लग्नासाठी नकार किंवा त्याची करणे हे आणि इतकाच आमच्यातल्या तणावाचा कारण आहे असे वाटते तुला . खूप वर्षापासून हा तणाव होता आमच्यात ,  हे एक निम्मित झाले फक्त कि तो तुम्हा सगळ्या समोर आला . असे बराच काही आहे अजून . जावू दे , परत गंभीर विषय नको आणि मला पण एन्जॉय  करायचे आहे तुमचे लग्न . मी त्या साठी आलोय न इथे आणि तसाही तू फार वेळ गंभीर संभाषण करू नाही शकणार . आता आपण तुझ्या भाषेत 'सुंदर पैकी चहा घावू आणि सुंदर पैकी तुझी काम उरकू "

"अरे म्हणजे आय अति महत्वाची कामे आहेत , माझे shopping राहिलंय अजून , साला कुणाला वेळच नाही यार . बरे झाले तू आलास , आता तुलाच राबवतो "

"रोजगार हमी योजनेवर आल्यासारखे वाटतय मला . फ़ोरेन रिटर्न वेठ बीगार . पण निमिष , कमीत कमी तुझ्या आई बाबा न तर घेवू यात न बरोबर जाताजाता "

"ते काही तरी वेगळ्या गडबडीत असतील , हा होम ते हवन . यांना पत्रिका द्यायची , आमंत्रणे बाकी आहेत वगैरे "

"अरे पण विचारू तर खरे , मी विचारले तर नक्की येतील बघ . आणि काकुनी काय लाडू बीडू  बनवालते  त्याची चव पण चाखता येयील "

"मग चल, तसाही आई नि काळ पासून १०० वेळा तरी मला सांगितले आहे आकाश ला काय हवे नको ते बघ आणि त्याच्या सोबत घरी एखादी चक्कर टाक  म्हणून "

"चल मग , म्हणजे वेळेत काम करु नाही तर ती आमची बया  ४ म्हणजे ४ ला हजर होईल आणि माझे डोके खाईल " 

" ए थांब निमिष  , इराला फोन करतो , जरा गम्मत , कश्यावर ताव मारतिये ते तर कळेल…लागला फोन, ए काय ग काय  खातीयेस तरी काय ? इकडे आम्हाला सोडून , माझा नाही भावाचा तरी  विचार करायचास   "

"अरे ए , निमिष आधी फोने वर हेलो  तरी म्हणत जा , लगेच काय चौकश्या , फोन कुणी पण उचलू शकतो . आणि फालतू गप्पा नकॊ, काही काम असेल तर सांग , मी आता विनीत मावशी कडे खाण्यात बीझी आहे , कळले . आणि काम नसेल तर ठेव फोन , नाही तर मीच ठेवते ?"

"काय ग इरा , निमिष  चा फोन वाटते , अग मी त्याला पण घेवून ये म्हणाले होते "- विनिता मावशी 

"नको ग, त्याला कशाला , नंतर आहेच कि मग लग्न नंतर , सारखे  त्याचेच कौतुक करता मग तुम्ही लोक ,  दहीवडे मस्त झालेत एकदम "

"आकशाला पण खूप आवडतात न ग , खर तर म्हणून केले , उगचाच वाटले कि तो पण येयील आणि म्हणून चौघांच्या आवडीचे पदार्थ केले न मी . तो एकटाच चुकला बघ . येणार आहे का नाही तो ? आता तुझे लग्न म्हणजे येणारच म्हणा , पण आज चुकला बघ "- विनीता 

"मावशी , तू घरचीच आहेस , म्हणून खोटे नाही बोलत , तो कालच आला आहे "

"इरा……"- इराची आई 

"ए बोलू दे ग तिला , बोल ग इरा तू . कधी आलाय आकाश आणि त्याला का नाही आणलस मग , तो काय परका आहे का ? आणि त्याला माझ्या कडे आणायला काय प्रोब्लेम आहे . तुला माहितीये न कि मला तुम्ही दोघे मुलासारखेच आहेत आणि तू नुसते सांगितलास असतास न तर माझ्या आमंत्रणाची वाट पण पहिली नसती त्याने आणि आई ला घाबरता का तुम्ही अजून पण . ती काय म्हणाली असती तर मी सांगितले असते का ते . तुम्ही चौघे आहात तिघे नाहीत कुटुंब म्हणून किती वेळा सांगितलाय मी तिला . जावू दे बेटा , त्याला संग येवून जायला , जमेल तसे "

"अग मावशी , तो आला असता का ग , पण काळ रात्री उशिरा आलो न , आणि आज आकाश आणि त्यांचे मित्र भेटणार होते कोण कोण म्हणून मीच नाही आणले त्याला . आई बाबाचे काही नाही ग तसे "

"असो , या निम्मितने का  होईना , तो घरी आलाय , बरे वाटले . बर मी त्याच्या साठी न देते सगळे थोडे थोडे डब्यातून , तू घेवून जा हा "

इरा विचारात होती कि मावशीला जर आकाश यावासा वाटला तर आई बाबा का नाकी म्हणले . मावशी काही आमची नातेवाईक नाही पण खूप जवळची आहे , माल आणि आकशा ला तिने लहान पण पासुन पाहिलये , मग ती जर आकाश ला माफ करू शकते तर आई बाबा का नाही ?  कधी तरी मला जमेल का मला हे सगळे परत पहिल्या सारखे करायला . लहानपणी एकदा चित्र काढायला घेतले आणि मधेच जर खोडले  न तर असे वाटायचे कधी कधी कि पहिलाच चांगले आले होते , आता परत तसच काही जमायाचे नाही , तेव्हा आजी म्हणायची , कि बाळा  चिडचिड करू नको , थोडा वेळ काहीच करू नकोस आणि मग परत नवी सुरवात कर . तसा अजून थोडा वेळ देवून नवीन सुरवात करावी लागणर का मला ?, आकाश- इरा आणि आई -बाबा  अश्या समांतर रेषा झालाय आहेत जणू , एकाच प्रतलात कधीच न मिळणाऱ्या … 

"इरा , काय करायचं , तू खरच आकाश ला डबा देवून येतेस का ? आम्ही जातो घरी "- आई 

"नको , उगाच हेलपाटा मला , तसे हि आपण त्याला सांगितले नव्हते आणि आत उगाच  कशाला ?"

"पण मावशीनी इतका प्रेमाने दिलाय आणि त्याला आवडतात न ग …………" - आई 

"मग तूच नेउन दे न , इतके प्रेम उफाळून  आलाय तर "

" इरा , बेटा , प्लीज , तू तरी । जावू दे , मी संगीतीये न तू दाबा देवून ये आणि तसा हि आम्ही तुला पण ऐन वेळी संगितले न हे केळवणं चे मग , त्याला पण तसाच सांग  . "

"ठीक आहे , निघा तुम्ही , मी दादू कडे जाऊन येते "

इरा  पोचली , हे दोघे अजून आलेले दिसत नाहीयेत , फोन करून यायला हवे होते . जावू दे किल्ली तर आहे , डबा  ठेवून , message करते . इराने  दार उघडले, फ्रीज उगडून त्यात डबा ठेवला आणि ती आकाशाच्या खोलीत गेली . खोली आवरलेली होती , काही वस्तू मात्र काढून ठेवल्या होत्या . आकाशानी सगळ्यासाठी गिफ्ट  आणल्या होत्या . 

हा असा कसा आहे इतका कुल , लहान पण पासून असाच आहे , इकडे आग लागली  तरी  हा असाच शांत . बर्फ पण कमी थंड असेल . मी याच्या  जागी असते तर , आई बाबांकडे येवून सरळ कचकचा भांडले असते . 

इतक्यात तिला दार उघडल्याचा आवाज आला आणि गम्मत करावी म्हणून ती आवाज न करता तशीच थांबली 

"निमिष प्लीज , हे बघ जे झाले ते झाले, आता उगच इराला  यातले काही सांगू नकोस , ती बिचारी आधीच किती वैतागली आहे , हि कसरत करताना . मला उगाच आलो असे वाटते , तुमचा एवढा आनंदाचा काळ आणि हा नात्यांचा ताण . न्हाणून आता तिला हे काही सांगू नकोस "

"काय सांगायचे नाहीये  मला आकाश ?",

क्रमश : 

Sheetal Joshi